بررسی لخته شدن خون با تلفن همراه!
به گزارش بیست و یکم پژوهشگران ˮدانشگاه واشنگتنˮ، نوعی آزمایش جهت بررسی لخته شدن خون عرضه کرده اند که با کمک تلفن همراه هوشمند انجام می شود.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از وبسایت رسمی "دانشگاه واشنگتن"(University of Washington)، لخته های خون به صورت طبیعی بعنوان راهی برای توقف خونریزی ناشی از مجروح شدن تشکیل می شوند اما لخته شدن خون در بیماران مبتلا به مشکلاتی مانند بیماری های قلبی می تواند به بروز سکته مغزی یا حمله قلبی منجر شود. بنابراین است که میلیونها نفر از داروهای رقیق کننده خون مانند "وارفارین"(warfarin) استفاده می نمایند که لخته شدن خون آنها را دشوار می سازد.
با این حال، وارفارین کامل نیست و بیماران باید به صورت مکرر آزمایش بدهند تا مطمئن شوند که خون آنها در محدوده درستی قرار دارد. خونی که خیلی راحت لخته می شود، می تواند سکته مغزی یا حمله قلبی را به دنبال داشته باشد. از طرفی، خونی که لخته نمی گردد هم می تواند خونریزی بعد از صدمه را به همراه داشته باشد. بیماران برای آزمایش، یا باید به آزمایشگاه مراکز درمانی رجوع کنند یا یک سیستم آزمایش خانگی پرهزینه را به کار ببرند.
پژوهشگران دانشگاه واشنگتن، آزمایش جدیدی را جهت بررسی انعقاد خون ابداع نموده اند که تنها از یک قطره خون، یک موتور ویبره و دوربین تلفن همراه هوشمند استفاده می نماید. این سیستم، یک ضمیمه پلاستیکی را هم شامل می شود که یک فنجان کوچک را زیر دوربین تلفن همراه نگه می دارد.
یک نفر طی روند بررسی، یک قطره خون را به فنجان اضافه می کند که حاوی یک ذره کوچک مس و یک ماده شیمیایی است که فرایند انعقاد خون را آغاز می کند. سپس موتور ویبره تلفن همراه، فنجان را تکان می دهد و دوربین در همین حال، حرکت ذره را کنترل می کند که سرعت آن کاسته می شود و سپس با تشکیل شدن لخته، از حرکت می ایستد. پژوهشگران نشان دادند که این روش در محدوده دقت دستگاههای استاندارد این حوزه قرار دارد.
"شیام گولاکوتا"(Shyam Gollakota)، استاد دانشکده مهندسی و علوم کامپیوتر دانشگاه واشنگتن و از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: پزشکان در گذشته، لوله های شیشه ای حاوی خون را به صورت دستی تکان می دادند تا مدت زمان تشکیل شدن لخته را بررسی نمایند. این کار به خون زیادی نیاز دارد و استفاده از آن در خانه غیر ممکن است. جهش خلاقانه ای که در این پژوهش انجام شده، این است که نشان داده ایم الگوریتم های ما با استفاده از موتور ویبره تلفن همراه هوشمند می توانند همان کار را انجام دهند اما از یک قطره خون استفاده می نمایند و دقتی مشابه بهترین روش های تجاری موجود دارند.
پزشکان می توانند قابلیت لخته شدن خون را با استفاده از دو معیار بررسی نمایند. نخست، مدت زمانی که طول می کشد تا لخته تشکیل گردد و بعنوان "زمان پروترومبین"(PT) شناخته می شود. دوم، نسبتی که از PT محاسبه می شود و به پزشکان امکان می دهد تا نتایج آزمایش های متعدد را راحتتر مقایسه کنند. این معیار، "نسبت نرمال شده بین المللی"(INR) نامیده می شود.
دکتر "کلی مایکلسن"(Kelly Michaelsen)، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن و از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: بیشتر افرادی که از این دارو استفاده می نمایند، آنرا برای تمام عمر مصرف می کنند. در آمریکا، بیشتر مردم فقط حدود ۶۴ درصد مواقع در محدوده ای هستند که ما آنرا محدوده مطلوب از سطح PT/INR می نامیم. این عدد در کشورهایی مانند هند یا اوگاندا که آزمایش های کمتری در آنها انجام می شود، حدود ۴۰ درصد مواقع کمتر از سطح مورد نظر است. چگونه می توانیم این آمار را بهبود ببخشیم؟ ما باید انجام دادن آزمایش های مکرر را برای افراد آسان تر نماییم و مراقبت های بهداشتی را در اختیار آنها قرار دهیم.
وی ادامه داد: بیمارانی که می توانند سطح PT/INR خویش را از خانه بررسی نمایند، تنها در صورتی باید با پزشک ملاقات داشته باشند که نتیجه آزمایش آنها خارج از محدوده مطلوب قرار بگیرد.
هدف پژوهشگران این بود تا دستگاهی ارزانقیمت را عرضه کنند که بتواند عملکردی مشابه دستگاههای خانگی سنجش قند خون برای افراد مبتلا به دیابت داشته باشد.
"جاستین چان"(Justin Chan)، پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: ما کار خویش را با مرتعش کردن یک قطره خون و کوشش برای نظارت بر امواج روی سطح آن آغاز کردیم اما کار کردن با این مقدار کم از خون، واقعا چالش برانگیز بود.
پژوهشگران یک ذره کوچک مس را اضافه کردند چونکه حرکت آن قابل ردیابی بود.
مایکلسن افزود: هنگامی که خون لخته می شود، شبکه ای را تشکیل می دهد که سفت می شود و در این فرایند، ذره دیگر حرکت نمی کند.
تلفن همراه برای محاسبه PT و INR، دو زمان را در نظر می گیرد. نخست، زمانی که کاربر خون را وارد می نماید و دوم، زمانی که ذره از حرکت باز می ماند.
چان اظهار داشت: ما برای اولین بار زمانی را بررسی کردیم که کاربر، یک لوله حاوی نمونه را در قاب قرار می دهد. ما در انتها بررسی، مستقیما به داخل فنجان نگاه می نماییم تا حرکت ذره مس را ببینیم. این ذره به صورت ناگهانی از حرکت می ایستد چونکه خون خیلی سریع لخته می شود و میتوان این تفاوت را مشاهده کرد.
پژوهشگران، این روش را روی سه نوع متفاوت از نمونه خون آزمایش کردند. آنها برای اثبات مفهوم، کار خویش را با پلاسما شروع کردند. از آنجائیکه این مولفه خون شفاف است، آزمایش آن آسان تر صورت می گیرد. این گروه پژوهشی، پلاسمای ۱۴۰ بیمار ناشناس را در مرکز پزشکی دانشگاه واشنگتن آزمایش کردند. همچنین، آنها پلاسمای ۷۹ بیمار مبتلا به مشکلات شناخته شده انعقاد خون را مورد بررسی قرار دادند. نتایج آزمایش ها، مشابه نتایج آزمایش های تجاری موجود بود.
پژوهشگران برای تقلید از آنچه که یک بیمار در خانه تجربه می کند، خون ۸۰ بیمار ناشناس را در مراکز پزشکی "هاربرویو"(Harborview) و دانشگاه واشنگتن آزمایش کردند. نتایج این آزمایش، در محدوده دقت آزمایش های تجاری قرار داشت.
این دستگاه هنوز در مرحله اثبات قرار دارد. پژوهشگران درحال بررسی فرصت های تجاری سازی و همینطور آزمایش های بیشتر هستند. گام بعدی این پژوهش، همکاری با بیماران برای آزمایش این سیستم در خانه است. همچنین، پژوهشگران قصد دارند بررسی نمایند که عملکرد این سیستم در مناطق و کشورهای دارای منابع محدودتر چگونه است.
گولاکوتا اظهار داشت: حدودا هر تلفن هوشمندی که طی دهه گذشته ابداع شده، دارای یک موتور ویبره و یک دوربین است. این بدان معناست که حدودا همه کسانی که تلفن همراه هوشمند دارند، می توانند از این آزمایش استفاده کنند. تنها وسیله مورد نیاز، یک ضمیمه پلاستیکی ساده است و به هیچ گونه وسایل الکترونیکی اضافی نیاز نیست. این روش برای میلیونها نفر قابل دسترسی است؛ حتی در مناطقی که منابع بسیار محدود هستند.
این پژوهش، در مجله "Nature Communications" به چاپ رسید.
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب