گروهی از محققان بررسی كردند؛
دلیل لگد زدن جنین چیست؟
تعدادی از محققان در آخرین مطالعه خود علت لگد زدن جنین در رحم مادر که سال ها همانند معمایی برای دانشمندان بود را توضیح داده اند.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از اس اف، دانشمندان سرانجام توانستند توضیح دهند که چرا نوزادان به شکم مادرشان لگد می زنند. پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیای جنوبی معتقدند که این عمل سبب شکل گیری و اتصال سیستم عصبی آنها می شود. علاوه بر این، این کشف ممکنست کلید درمان بیماریهای عصبی و حتی آموزش به ربات های چابک تر باشد.
نوزادان می توانند با نیروی بیش از ۱۰ پوند(۴.۵ کیلوگرم) لگد بزنند و این پدیده ای بود که قرن ها برای دانشمندان مبهم بود. حالا یک مدل نشان میدهد که این امر به نوزاد کمک می نماید تا نحوه کنترل بدن خودرا یاد بگیرد. پژوهشگران در یک بیانیه دانشگاهی گفتند: مدارهای پیچیده سیستم عصبی توسط ژن ها تکامل نمی یابند، بلکه توسط حرکات بدن تقویت می شوند و شکل می گیرند.
این کشف ریشه مجموعه ای از اختلالات از گرفتگی و اسپاسم گرفته تا ام اس، لطمه های نخاعی و بیماری نورون حرکتی را مشخص می کند. صدها نورون که هر ماهیچه را کنترل می کنند در جنین هماهنگ می شوند تا انقباضات قوی که حسگرها را فعال می کنند، ایجاد کنند.
این مطالعه به رهبری پروفسور هنریک جورنتل(Henrik Jörntell) از دانشگاه لوند و "جرالد لئوب"(Gerald Loeb) از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی صورت گرفت. پژوهشگران در این زمینه گفتند: این الگوهای در رابطه با فعالیت را می توان برای اتصال مدارهای نخاعی که عضلات را بوسیله واکنش غیرارادی هماهنگ می کنند، استفاده نمود. سپس مغز می تواند از آن مدار برای یادگیری حرکات ارادی که به خوبی هماهنگ هستند استفاده نماید.
نشان دادن چگونگی یادگیری و سازگاری بدن مبتنی بر نظریه تکاملی است که برای نخستین بار توسط روانشناس آمریکایی جیمز مارک بالدوین در سال ۱۸۹۶ ارائه شد. این نظریه پیشنهاد می دهد که یک حیوان تازه متولد شده با یک جهش بالقوه مفید در سیستم اسکلتی عضلانی باید بتواند آن سیستم را تولید و تکثیر کند. اگر سیستم عصبی این حیوان برای یک بدن قدیمی تکامل یافته باشد، حیوان احتمالاً زنده نمی ماند.
پژوهشگران افزودند: مدل جدید نشان میدهد که چگونه مدارهای عصبی موجود در طناب نخاعی می توانند مکانیک بدن جدید را از روی حرکات اولیه و بصورت خود به خودی یاد بگیرند. این مدل جدید توسعه، پیامدهایی برای نحوه درمان اختلالات عصبی عضلانی دارد و همین طور می تواند راه ساده ای برای طراحی کنترل کننده های بهتر برای ربات ها عرضه نماید.
پژوهشگران حالا درحال بررسی این مساله هستند که چگونه مغز یاد می گیرد خودرا به نخاع متصل کند. نویسندگان این مطالعه همین طور امیدوارند که درک این امر به درک بهتر مشکلات رشدی مانند فلج مغزی و مشکلات به وجود آمده بعد از لطمه نخاعی و سکته منجر شود.
یافته های این مطالعه در مجله Neurophysiology انتشار یافته است.
منبع: بیست و یكم
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب