باز کردن قدرت حافظه عاطفی ما
به گزارش بیست و یکم، کردستان دانشمندان علوم اعصاب نشان می دهند که میتوان میزان شدت یک خاطره منفی را به وسیله حافظه های شادتر کم کرد.
ممکنست متوجه آن نشوید، اما هر بار که خاطره ای را به یاد می آورید، مانند نخستین باری که دوچرخه سواری کردید یا وارد مقطع دبیرستان شدید، مغز شما کمی حافظه را برای آن رویداد، تغییر می دهد.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه بوستون آمریکا، عصب شناس دانشگاه بوستون می گوید: ما ناخواسته فیلترهایی را برای تجربیات گذشته خود اعمال می نماییم، به صورتی که گاهی این اطلاعات به روز می شوند یا همان چیزی را که می خواهیم به یاد می آوریم و بقیه مطالب را نادیده می گیریم.
رامیرز، استادیار علوم روانشناسی و مغز کالج هنر و علوم این دانشگاه می گوید: حافظه کمتر از یک فیلم ضبط شده از گذشته است و قابلیت بازسازی بیشتری را دارد. این ماهیت انعطاف پذیری در حافظه را، می توان هم به عنوان موهبتی در نظر گرفت و هم یک نقص، اگر جزییات نادرست را به خاطر بسپاریم مشکلاتی خواهیم داشت، اما خوب است که مغز ما توانایی طبیعی شکل دادن و به روز رسانی خاطرات را داشته باشد تا آنها را کم قدرت کند، به ویژه اگر چیزی ترسناک یا لطمه زا باشد.
وی، امیدوار است که راه های جدیدی برای درمان اختلالات در رابطه با حافظه کشف کند.
بنابراین، اگر بتوانیم از ماهیت انعطاف پذیر خاطراتمان به نفع خود به عنوان راهی برای درمان اختلالات سلامت روان مانند افسردگی و اختلال استرس استفاده نمائیم، چه؟ این دقیقاً همان کاری است که رامیرز و تیم تحقیقاتی او درحال انجام آن هستند و بعد از سال ها مطالعه حافظه روی موش ها، آنها نه فقط متوجه شدند که مغز در کجا حافظه های مثبت و منفی را ذخیره می کند، بلکه چطور میتوان با تحریک مصنوعی خاطرات شادتر، میزان خاطرات منفی را کم کرد.
ایده میلیون دلاری ما این است که اگر چاره ای برای تعدادی از این اختلالات روانی از قبل در مغز وجود داشته باشد و اگر حافظه یکی از راه های رسیدن به آنجا باشد، نتیجه بهتر خواهد شد.
در دو مقاله جدید رامیرز و تیمش، قدرت خاطرات عاطفی ما نشان داده می شوند و این که چگونه تجربیات ما و روشی که آنها را پردازش می نماییم، ردپای فیزیکی واقعی بر روی مغز باقی می گذارند.
یکی از مهم ترین گام ها در استفاده از حافظه برای درمان اختلالات در رابطه با حافظه، درک مکان هایی است که خاطرات مثبت و منفی را در مغز نگه می دارند و همین طور نحوه تشخیص این دو است. خاطرات در تمام نواحی مختلف مغز ذخیره می شوند و خود خاطرات فردی بصورت شبکه ای از سلول ها به نام انگرام وجود دارند.
رامیرز، نویسنده اصلی مقاله ای در این مورد، تفاوت های مولکولی و ژنتیکی کلیدی بین خاطرات مثبت و منفی را ترسیم کرده و دریافته اند که این دو واقعاً بطور قابل توجهی متمایز هستند. در سطوح گوناگون بنظر می رسد که خاطرات عاطفی، مانند یک خاطره مثبت یا منفی، از نظر فیزیکی از انواع دیگر سلول های مغز و حتی از یکدیگر هم، متمایز هستند.
رامیرز، که یکی از اعضای مرکز علوم اعصاب سیستم های دانشگاه بوستون هم هست، می گوید: این بسیار اعجاب انگیز است، برای اینکه نشان میدهد که این خاطرات مثبت و منفی دارای خاصیت های مستقل و جداگانهای در مغز هستند.
پژوهشگران این مطالعه دریافتند که سلول های حافظه مثبت و منفی حدودا از هر لحاظ با یکدیگر متفاوت هستند، آنها عمدتا در مناطق مختلف هیپوکامپ مغز ذخیره می شوند، با بهره گیری از مسیرهای مختلف با سلول های دیگر ارتباط برقرار می کنند و ماشین های مولکولی در هر دو نوع بنظر می رسد سلول های متمایزی هستند.
دیدن و برچسب گذاری خاطرات مثبت و منفی تنها با بهره گیری از یک ابزار پیشرفته علوم اعصاب به نام اپتوژنتیک امکان پذیر است. این روشی برای فریب گیرنده های سلول های مغزی است تا به نور پاسخ دهند. پژوهشگران یک نور لیزر بی ضرر را به مغز می تابانند تا سلول هایی را روشن کنند که گیرنده ای به آنها داده شده است که به نور پاسخ می دهند. آنها همین طور می توانند با قرار دادن یک پروتئین فلورسنت که توسط نور تحریک می شود، خاطرات مثبت و منفی را رنگ کنند، بطوریکه شبکه های سلولی حافظه مثبت، به عنوان مثال، سبز می درخشند و شبکه های سلولی خاطرات منفی قرمز یا آبی می درخشند.
پیش از این که پژوهشگران به یک خاطره در موش برچسب بزنند، ابتدا باید حافظه را بسازند. برای انجام این کار، آنها جوندگان را در معرض یک تجربه خوب یا ناخوشایند قرار می دهند، یک تجربه مثبت می تواند خوردن پنیر خوشمزه یا معاشرت با موش های دیگر باشد. یک تجربه منفی می تواند دریافت یک شوک الکتریکی خفیف اما غافلگیر کننده به پاها باشد. هنگامی که یک حافظه جدید شکل می گیرد، دانشمندان می توانند شبکه ای از سلول ها را پیدا کنند که آن تجربه را حفظ نموده اند و آنها را به رنگ خاصی بدرخشند. پژوهشگران از موش ها خواستند یک تجربه منفی را به خاطر بیاورند و در طول یادآوری حافظه ترس، آنها بطور مصنوعی گروهی از سلول های حافظه مثبت را باردیگر فعال کردند. بر طبق این مقاله، حافظه مثبت، حافظه ترس را به روز کرد و پاسخ ترس را در آن زمان و مدت ها بعد از فعال شدن حافظه کم کرد که نشان میدهد می توان بطور مصنوعی خاطرات گذشته را دستکاری کرد.
فعال کردن یک حافظه مثبت قوی ترین راه برای به روز رسانی یک حافظه منفی بود.
استفانی گرلا، نویسنده اصلی مقاله و عضو سابق فوق دکترا در لابراتوار رامیرز، می گوید: اگر سلول های زیادی را تحریک کنید که لزوماً به هیچ نوع حافظه مرتبط نیستند، می تواند موجب ایجاد تداخل کافی برای مختل کردن حافظه ترس شود. لابراتوار مکانیزم های عصبی تعدیل کننده در دانشگاه لویولا.
گرلا می گوید: فعال سازی مصنوعی خاطرات در انسان امکان پذیر نیست، اما طبق یافته ها می تواند به تنظیمات بالینی ترجمه شود. او می گوید: چون می توانید از آن شخص بپرسید: آیا می توانی چیز منفی را به خاطر بسپاری، آیا می توانی چیز مثبتی را به خاطر بیاوری؟ و سؤالاتی که نمی توان از موش پرسید.
وی می گوید: ما می دانیم که خاطرات انعطاف پذیر هستند. یکی از چیزهایی که در این مقاله یافتیم این بود که زمان تحریک واقعاً حیاتی بود. به عنوان مثال، یک مطالعه در سال 2021 نشان داد که دوزهای کنترل شده دارو به تسکین تعدادی از علایم شدید بیماریهای روانی کمک می نماید.
رامیرز می گوید: موضوع در اینجا استفاده از جنبه های پاداش و مثبت بودن برای بازنویسی مولفه های منفی گذشته ما است. این شبیه به کاری است که ما در جوندگان انجام می دهیم، به جز در انسان - ما بطور مصنوعی خاطرات مثبت را در جوندگان فعال کردیم، و در انسان ها، کاری که آنها انجام دادند این بود که به آنها دوزهای کمی از داروها تزریق شد تا ببینند آیا این می تواند برای بازنویسی تعدادی از موارد کافی باشد یا خیر.
هم اکنون، رامیرز از اینکه چگونه این تحقیق می تواند مرزهای علوم اعصاب را توسعه دهد، هیجان زده است، و امیدوار است که پژوهشگران با ایده های خارج از لابراتوار بیشتری آزمایش نمایند که می تواند پزشکی را در آینده متحول کند. او می گوید. ما چیزهایی می خواهیم که بسیار مؤثرتر از گزینه های درمانی موجود هم اکنون باشد.
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب