در یك مطالعه پژوهشی تاكید شد
نیاز به تقویت فرهنگ عمومی برای داشتن بیمه عمر
بیست و یکم: پژوهشگران کشور در یک پژوهش جدید، به ارائه الگویی برای توسعه بیمه عمر یا زندگی در کشور پرداخته اند که توجه به آن می تواند به بهبود درک عمومی از این بیمه و اقدام گسترده تر برای کسب آن منجر شود.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا، صنعت بیمه مجموعه ای است که با محیط غیر بیمه ای خارج از خود در ارتباط و تعامل است. همچون این محیط ها، محیط سیاسی، اقتصادی و محیط اجتماعی-فرهنگی است. پس فرهنگ و جهت گیری کلی راهبردی کسب وکار بیمه، باید به نحوی یکپارچه منطبق شوند که بتوانند خدمات برتری برای ذینفعان به وجود آورند. در این راستا، فرهنگ اجتماعی جامعه، عامل تأثیر گذاری است که درک اولویت های آن، استخراج استانداردها و فاکتورهای در رابطه با آن و آشنایی با مسیر رویکرد های فرهنگی غالب آن، سبب تعالی و اثربخشی دوسویه توان خدمت رسانی صنعت بیمه و رونق کسب وکار این صنعت می گردد.
برمبنای گفته پژوهشگران و طبق آرای صاحب نظران، بیمه، زمینه رشد و توسعه بیشتر جامعه را فراهم می آورد، به لحاظ ماهیت و آثار خود، مانع از عمیق شدن شکاف طبقاتی می شود و در نتیجه تنش ها و التهاب های اجتماعی و فرهنگی را کم می کند. پس فعالیت در حوزه پیشبرد فروش و اشاعه اهداف خرید بیمه نامه از طرف متقاضیان، خود امری است که به توسعه و رفع تبعیض جامعه می انجامد. از طرف دیگر، توسعه فرهنگی، نماد تحول و نشانه دگرگون شدن در زندگی فرهنگی و روابط آن با سایر شکل های توسعه است. توسعه فرهنگی، فرآیندی است که طی آن با ایجاد تغییراتی در زمینه های ادراکی، شناختی، ارزشی و گرایشی انسان ها و قابلیت ها و باورهای آنها، شخصیت ویژه ای را از آنها به وجود می آورد که مناسب توسعه است.
در این خصوص، تیمی پژوهشی از دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای تهران شمال و علوم و تحقیقات تهران، مطالعه ای را به انجام رسانده اند که در آن، سعی شده است الگویی برای توسعه فرهنگ بیمه های زندگی در ایران ارائه شود.
در این تحقیق کیفی، ۲۵ نفر از خبرگان و اساتید دانشگاهی و مدیران شرکت های بیمه مشارکت داشته اند که با بهره گیری از ابزار علمی مصاحبه، اطلاعات مورد نیاز پژوهش را فراهم آورده اند.
نتایج حاصل از ارائه مدل کیفی نهایی نشان میدهد شرایط علی مؤثر بر مدل شامل: اعتماد، شیوه مدیریت، رهبری، سیاست گذاری و شبکه خبرگان هستند و مهم ترین راهبردهای بهبود فرهنگ بیمه نیز، شامل: بازاریابی، ارتباط نظام اند با ذینفعان، تبلیغات و آگاهی بخشی هستند.
بگفته عباسعلی قیومی، دانشیار و محقق مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی واحد تهران شمال دانشگاه آزاد اسلامی و همکارانش می گویند: «بیمه زندگی یا بیمه عمر، قراردادی است میان شرکت بیمه و فرد بیمه شده که در آن، بیمه شده تا زمانی معین، بسته به نوع قرارداد، متعهد به پرداخت حق بیمه غالباً در اقساط بلندمدت می شود و با بروز وقایعی چون مرگ، مبتلاشدن به بیماری لاعلاج یا احتیاج شخصی به مراقبت های ویژه پزشکی در طول حیات، شرکت بیمه موظف خواهد بود سرمایه بیمه شده را بطور یکجا یا بصورت مستمری به بیمه گذار یا به شخص ثالثی که وی تعیین کرده بپردازد. اما در ایران، این نوع بیمه به دلایلی چند همچون فرهنگ حاکم در کشور، رشد و توسعه چندانی نداشته است».
آنها می گویند: «ما در تحقیق خود الگویی را برای توسعه این نوع بیمه ارایه داده ایم که نتایج حاصل از به کارگیری آن عبارت اند از: ۱) توسعه فرهنگ بیمه زندگی در ایران که منجر به تقویت سهم بیمه زندگی در سبد بیمه ها در کشور می شود، ۲) تسهیم دانش بین افراد جامعه بیمه ای کشور، ۳) افزایش سرعت تصمیم گیری، ۴) خدمات مطلوب تر به بیمه شوندگان بیمه زندگی و ۵) بهبود عملکرد شرکت های بیمه ای».
پژوهشگران فوق باتوجه به نتایج حاصل از اجرای مدل فوق پیشنهاد کرده اند نسبت به افزایش آگاهی بخشی در حوزه اهمیت نقش و جایگاه بیمه عمر هم در بین بیمه گزاران و هم در بین بیمه شوندگان اقدام گردد. این آگاهی بخشی می تواند در قالب کارهای مختلفی از تبلیغات مؤثر گرفته تا آموزش در مدارس و دانشگاه ها اجرا گردد.
قیومی و همکارش اظهار می دارند: «در ضمن، یکی از مهم ترین راهبردهای یاد شده در این تحقیق ارتباط نظام مند با ذینفعان است. این ارتباط می بایست بین بیمه مرکزی و شرکت های بیمه ای و نمایندگان این شرکتها و حتی پژوهشگاه بیمه مرکزی با افراد انجام شود».
قابل ذکر است این نتایج علمی پژوهشی که توجه به آنها می تواند در توسعه بیمه عمر و زندگی در کشور موثر باشد، در نشریه «مطالعات توسعه اجتماعی ایران» انتشار یافته اند. این نشریه در قالب فصل نامه توسط دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات انتشار می یابد.
منبع: 21th.ir
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب