تحقق رویای رسیدن به مریخ تا سال ۲۰۴۰ بسیار چالش برانگیز است
به گزارش بیست و یکم، ارسال فضانوردان به مریخ تا سال ۲۰۴۰ «یک هدف جسورانه» است، اما ناسا در هر صورت تلاش خویش را می کند.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، به نظر این آژانس، تحقق رویای سفر به مریخ طی ۱۶ سال آینده بسیار چالش برانگیز است.
فضانوردان امکان دارد تا سال ۲۰۳۳ به مدار مریخ برسند، اما به نقل از مقامات ناسا، قدم گذاشتن بر روی سیاره سرخ تا پایان دهه ی آینده هدفی پر از پشتکار و جسورانه خواهد بود.
برای انجام یک پرواز شش ماهه به مریخ و فرود روی آن تا سال ۲۰۴۰، انسان ها باید در سال ۲۰۳۹ زمین را ترک کنند. این چشم اندازی است که پیش از این توسط مدیر ناسا بیل نلسون(Bill Nelson) و رئیس سابق این سازمان جیم برایدنستاین(Jim Bridenstine) ذکر شده بود. اما آژانس فضایی آمریکا تحقق این چشم انداز را در ۱۶ سال آینده بسیار چالش برانگیز می داند.
جیم رویتر(Jim Reuter)، معاون مدیر اداره مأموریت فناوری فضایی آژانس(STMD) در روز چهارشنبه(۱۷ مه) در اجلاس انسان تا مریخ در واشنگتن دی سی اظهار داشت: من می توانم بگویم که این هدف جسورانه ای است که باید به آن برسیم. امکان دارد زمان زیادی به نظر برسد، اما زمان بسیار کوتاهی برای توسعه فناوری هایی است که باید توسعه یابد.
مأموریت فرود خدمه روی مریخ تا سال ۲۰۴۰ مستلزم حضور انسان در ماه در اوایل دهه ۲۰۳۰ بوده و این اولویت ناسا و پله ای برای سفر به مریخ بشمار می رود. این آژانس می خواهد به صورت گسترده از ایستگاه فضایی آینده خود به نام «دروازه»(Gateway) که به دور ماه می چرخد و میزبان تجهیزات و گاهی اوقات حتی فضانوردان برای اجرای مأموریت های شبیه سازی شده مریخ است، استفاده نماید.
چنین مأموریت شبیه سازی شده ای به این صورت خواهد بود که فضانوردان به مدت شش ماه به ایستگاه فضایی دروازه ماه پرواز و در آن اقامت می کنند که شبیه به سفر یک طرفه به مریخ است. آنها ۳۰ روز را در ماه برای شبیه سازی کار روی سیاره سرخ می گذرانند، و به ایستگاه دروازه ماه باز می گردند تا شش ماه دیگر برای شبیه سازی سفر به سمت خانه در آن جا بمانند.
نزدیک ترین حالتی که ما در زمین موفق به شبیه سازی چنین شرایطی شدیم زیستگاه HI-SEAS در هاوایی است، جایی که فضانوردان بگونه ای کار می کنند که گویی در مریخ هستند. آنها حتی در این مکان با تاخیر ارتباطی ۲۰ دقیقه ای هم مواجهند.
با این وجود، زیستگاه هاوایی گرانش مریخ را که ۳۸ درصد کمتر از زمین است، شبیه سازی نمی کند.
بنابراین، مقامات ناسا قصد دارند از دروازه ای که به دور ماه می چرخد، که نخستین ایستگاه در خارج از مدار پایین زمین خواهد بود، برای آزمایش نحوه ی واکنش انسان به شرایط گرانش کم استفاده نمایند.
همینطور این ایستگاه فضایی از کمربند تشعشعی ون آلن عبور خواهد کرد، ازاین رو مأموریت های فضایی شبیه سازی شده برای آزمایش فناوری پیشرفته حفاظت در مقابل تشعشع که هم اکنون درحال توسعه است مفید خواهد بود، اما این آزمایش ها زمان بر است.
اینها تنها موانع پیش روی ناسا هم اکنون نیستند. یکی از شرکای مختلف آژانس فضایی ناسا برای مأموریت های ماه و مریخ، اسپیس ایکس است که تلفیقی از یک فضاپیما و موشک چندبار مصرف به نام استارشیپ را برای مأموریت آرتمیس ۳ به ماه می سازد. با این وجود، این وسیله ی نقلیه با ظرفیت ۱۰۰ سرنشین که برای فرود در نزدیکی قطب جنوبی ماه در سال ۲۰۲۵ انتخاب شده است در نخستین پرتاب مداری خود در اوایل ماه آوریل نتوانست به مدار زمین برسد و تنها کمتر از چهار دقیقه بعد از بلند شدن، دستور انفجار به آن داده شد.
جیم فری(Jim Free)، معاون مدیر اداره ی مأموریت توسعه سیستم اکتشافی ناسا، در نشست انسان تا مریخ در روز چهارشنبه اظهار داشت: ما برای پرتاب و موفقیت نخستین فرودگرمان به استارشیپ نیاز داریم.
مقامات ناسا همینطور بر وابستگی خود به همکاریهای تجاری، دانشگاهی و صنعتی چه در ایالات متحده و چه در سطح بین المللی تاکید نمودند. فری گفت، برای مثال، کانادا درحال ساخت یک وسیله نقلیه رباتیک است که می تواند در صورت نبودن خدمه به صورت مستقل کار کند، اما می تواند خدمه را هم دنبال کند.
منبع: 21th.ir
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب