نانوحباب ها داروی ضدسرطان را به ریه می رسانند
بیست و یکم: پژوهشگران مرکز تحقیقات نوآوری و فناوری نروژ موسوم به SINTEF نشان دادند که با بهره گیری از نانوحباب می توان داروی ضدسرطان را به ریه رساند.
به گزارش بیست و یکم به نقل از مهر، این فناوری برای چند سرطان دیگر نیز با موفقیت آزمایش شده و شرکتی برای توسعه این فناوری به ثبت رسیده است. تحویل نانوداروها با بهره گیری از حباب های حاوی گاز نشان داده است که این تکنیک منحصر به فرد برای انتقال سیتوتوکسین ها به ریه های بیماران سرطانی مناسب می باشد. این تکنیک درمان های دقیق و متمرکز را ممکن می کند و عمل موضعی داروها نیز از طیف وسیعی از عوارض جانبی جلوگیری می کند.
نتایج آزمایش های SINTEF روی موش ها نشان داده است که تأثیر این نوع دارو بسیار زیاد است. اندازه تومورها تنها بعد از ۳۰ روز بعد از شروع درمان بطور قابل توجهی کم شده است.
نتایج این مطالعه که بتازگی در مجله European Journal of Pharmaceutical Sciences انتشار یافته است به قدری امیدوارکننده است که این تیم تحقیقاتی پتنت مربوط به این فناوری را به ثبت رسانده است. مسئولان این پروژه همین طور قراردادی برای اعطاء مجوز استفاده از این فنآوری را با یک شرکت داروسازی امضا کرده اند.
آندریاس آسلوند از پژوهشگران این پروژه می گوید: «ما بسیار مطمئن هستیم که این رویکرد ممکنست درمان جدیدی برای سرطان ریه به ما عرضه نماید.»
تصادف سبب شد که این فناوری به عنوان یک داروی ضدسرطان ریه مطرح شود. در ابتدا، تیم تحقیقاتی درحال کار برای شناسایی روشی بود که داروها را به مغز برساند. این امر دشوار است برای اینکه مغز در یک غشای محافظ به نام سد خونی مغزی دارد. بعبارت دیگر، برای رسیدن به تومورهای مغزی، روش هایی غیر از انتقال دارو بوسیله جریان خون مورد نیاز است. پژوهشگران با ساخت حباب های گازی که نانوکپسول های حاوی دارو را در بر می گیرد، این مشکل را برطرف کرده اند. حباب ها استفاده از امواج فراصوت را برای منفجر کردن نانوکپسول ها ممکن می سازد و داروها را قادر می سازد بوسیله سد خونی مغزی عبور کنند.
اسلوند توضیح می دهد: «پس از مدتی متوجه شدیم که این حباب های گاز به ریه های بیماران ختم می شود. تجمع حباب های گاز در ریه آن چیزی نبود که ما می خواستیم، اما این کشف به این معنا بود که می توانیم مشکل را وارونه نماییم و در عوض از این پدیده برای رسیدن به تومورهای ریه استفاده نمائیم.»
آندریاس آسلوند می گوید: «ما پیش بینی می نماییم که از این تکنیک تحویل دارو برای درمان سایر بیماریهای ریوی مانند فیبروز کیستیک، عفونت ها و آمفیزم ریوی نیز استفاده گردد.»
دلیل این که این دارو برای درمان ریه بسیار مناسب می باشد این است که در مقیاس نانو به انجام می رسد. همه داروهای داخل وریدی وارد جریان خون می شوند و پیش از رسیدن به ریه ها از قلب عبور می کنند، جایی که رگ ها به شبکه مویرگی تبدیل می شوند. در اینجا، رگ ها بسیار باریک هستند و به عنوان فیلتری برای میکروحباب ها عمل می کنند که خود به خود منفجر می شوند و بدین سبب نانوذرات حاوی دارو را مستقیم به بافت ریه می رسانند. از آنجا که حباب ها خود به خود می ترکند، نیاز به استفاده از امواج فراصوت برای آزادسازی نانوذرات از کپسول های آنها در شبکه مویرگی نیست.
ایده این شکل بسیار خاص از دارو در همان بخش SINTEF در اوایل سال ۲۰۱۴ پدیدار شد. یک دهه کار تحقیقاتی منجر به نوآوری های دارویی بسیاری شده است که شامل یک پلتفرم تحویل دارو برای درمان سرطان صفاق است که منجر به ایجاد شرکت اسپین آف NaDeNo شد.
منبع: بیست و یكم
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب