رایانش فضایی و كاربردهای آن در كار و زندگی
وقتی انسان و کامپیوتر به یکدیگر گره می خورند!
بیست و یکم: «رایانش فضایی» بازتاب تعامل میان انسان و کامپیوتر است که به کاربران امکان می دهد تا فضای دیجیتال را بصورت فیزیکی تجربه کنند. این گزارش به بررسی تاثیر رایانش فضایی بر زندگی و کار انسان ها می پردازد.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا، آیا تا حالا جهانی را تصور کرده اید که در آن واقعیت های دیجیتال و فیزیکی بطور یکپارچه ادغام شوند؟ «رایانش فضایی»(Spatial Computing) که یک حوزه نوآورانه در رویارویی علوم کامپیوتر، طراحی و فضای فیزیکی است، این چشم انداز را به واقعیت مبدل می کند.
به نقل از لاین زیرو، استفاده از فناوری هایی مانند واقعیت افزوده، واقعیت مجازی و واقعیت ترکیبی، رایانش فضایی جامع را ممکن می سازد که تعامل ما را با محتوای دیجیتال می افزاید و آنرا بصری تر می کند.
پیش بینی می شود که ارزش رایانش فضایی تا سال ۲۰۲۵ از ۲۰۰ میلیارد دلار فراتر برود و پتانسیل بسیار زیادی را برای متحول کردن زندگی روزمره و محیط های حرفه ای داشته باشد؛ آینده ای که در آن مرزهای بین قلمرو دیجیتال و فیزیکی محو شود، یک هدف جاه طلبانه است.
این گزارش خاصیت های کلیدی رایانش فضایی، مزایای آن و تفاوت آنرا با واقعیت مجازی بررسی می کند. همچنین، کاربردهای رایانش فضایی در صنایع گوناگون، پتانسیل آن برای متحول کردن تجربیات کاربران و پیشرفت های آینده مورد انتظار دراین خصوص را مورد بررسی قرار می دهد.
رایانش فضایی چیست؟
رایانش فضایی در هسته خود شامل استفاده از دستگاهها و سنسورهای دیجیتال برای نقشه برداری، درک محیط فیزیکی و تعامل با آنست. این تکنیک، اشیای دیجیتال را قادر می سازد تا در دنیای واقعی وجود داشته باشند و با یکدیگر در تعامل قرار بگیرند تا ترکیب ۸۸ یکپارچه ای را از قلمرو فیزیکی و دیجیتالی ایجاد کنند. این تعامل را می توان به کمک دستگاه های مختلف مانند تلفن های همراه هوشمند، تبلت ها، هدست ها و سایر فناوری های پوشیدنی راحت نمود.
پیش بینی می شود که ارزش رایانش فضایی تا سال ۲۰۲۵ از ۲۰۰ میلیارد دلار فراتر برود و پتانسیل بسیار زیادی را برای متحول کردن زندگی روزمره و محیط های حرفه ای داشته باشد. رایانش فضایی از چندین مؤلفه کلیدی همچون واقعیت افزوده، واقعیت مجازی، واقعیت ترکیبی و حتی هوش مصنوعی تشکیل شده است. این فناوری ها با هم کار می کنند تا تجربیات جامع ای را به وجود بیاورند که شکاف بین دنیای فیزیکی و دیجیتال را پر می کند. در ادامه، یک تفکیک از اصطلاحات و چند مثال برای درک بهتر رایانش فضایی آورده شده است.
واقعیت افزوده، اطلاعات دیجیتال را به دنیای واقعی وارد میکند و درک و تعامل ما را با محیط اطراف می افزاید. به عنوان مثال، می توان به فیلترهای «اسنپ چت»(Snapchat) اشاره نمود. واقعیت مجازی، محیط های کاملا دیجیتال را به وجود می آورد که می توانند دنیای واقعی یا خیالی را شبیه سازی کنند. یک نمونه از این مورد می تواند هدست واقعیت مجازی «پلی استیشن»(PlayStation) باشد. واقعیت ترکیبی، عناصر واقعیت افزوده و واقعیت مجازی را با هم ترکیب می کند، برای اینکه اشیای دیجیتالی و فیزیکی همراه با هم وجود دارند و در لحظه با یکدیگر در تعامل قرار می گیرند و یکپارچگی پیشرفته تری را ارائه می دهند. نمونه واقعیت ترکیبی، هدست های تخصصی مانند «هولولنز»(HoloLens) شرکت «مایکروسافت»(Microsoft) است. واقعیت تعمیم یافته، اصطلاحی است که سه مورد پیشین را در بر می گیرد و همه فناوری های جامع را نشان میدهد. مثال های واقعیت تعمیم یافته شامل قشر بزرگی از اپلیکیشن های کاربردی از سرگرمی گرفته تا راهکارهای سازمانی هستند. رایانش فضایی نباید با مفهوم واقعیت مجازی اشتباه گرفته شود. در ادامه به بررسی زیرمجموعه های واقعیت مجازی و رایانش فضایی به تفکیک تفاوت ها می پردازیم.
واقعیت مجازی
تعامل. واقعیت مجازی بطور معمول از کنترل کننده های فیزیکی یا هدست ها استفاده می نماید. تعدادی از سیستم ها ممکنست از دستکش و سنسورهای حرکتی برای ثبت دقیق تر حرکات کاربر بهره گیرند. ادغام بلادرنگ. واقعیت مجازی اغلب برای ایجاد شبیه سازی های واقعی به محیط هایی متکی است که قبلا تولید شده اند. غوطه وری. واقعیت مجازی از نمایشگرهای با وضوح بالا و صدای فضایی برای ایجاد تجربه غوطه ور شدن بهره می گیرد و اغلب از عناصر محیطی مانند باد یا تغییرات دما برای افزایش واقع گرایی بهره می برد. بازخورد لمسی بوسیله کنترل کننده ها نیز لایه دیگری از تعامل را اضافه می کند. کاربردها. واقعیت مجازی در درجه اول با بازی و سرگرمی مرتبط می باشد و به آموزش (کلاس های درس مجازی، بازسازی های تاریخی)، مراقبت های بهداشتی (درمان مجازی، مدیریت درد، تشخیص همه جانبه)، املاک و مستغلات (تورهای گردشگری مجازی) و شبیه سازی های آموزشی (شبیه سازهای پرواز، آموزش واکنش اضطراری) نیز توسعه می یابد.
رایانش فضایی
تعامل. رایانش فضایی به کاربران امکان می دهد تا با بهره گیری از حرکات، دستورات صوتی و حرکات چشم با محیط خود ارتباط برقرار کنند. این کار نیاز به کنترل کننده های فیزیکی یا هدست را از بین می برد. رایانش فضایی شامل بازخورد لمسی پیشرفته برای افزایش تجربه حسی است که موجب می شود تعاملات واقعی تر به نظر برسند. ادغام بلادرنگ. عناصر دیجیتال و فیزیکی رایانش فضایی در کنار هم وجود دارند و در لحظه با یکدیگر در تعامل قرار می گیرند تا بطور مداوم با محیط اطراف کاربر سازگار شوند. رایانش فضایی می تواند تغییرات محیط را بصورت بلادرنگ بروزرسانی کند و به آنها واکنش نشان دهد. غوطه وری. رایانش فضایی از حسگرها برای ترسیم محیط فیزیکی کاربر بهره می گیرد و امکان قرار دادن و جابه جایی دقیق محتوای دیجیتال را فراهم می آورد. این نقشه برداری جامع، آگاهی مکانی دقیقی را به وجود می آورد و به سیستم امکان می دهد تا اشیاء، سطوح و حتی افراد درون فضای مورد نظر را بشناسد. کاربردها. رایانش فضایی در صنایع مختلف همچون آموزش (تجارب یادگیری تعاملی و فراگیر)، مراقبت های بهداشتی (برنامه ریزی جراحی، آموزش پزشکی، توان بخشی بیمار) و راهکارهای سازمانی (افزایش همکاری، کمک ازراه دور، آموزش نیروی کار) به کار می آید. رایانش فضایی، مجموعه ای از خاصیت ها و مزایا را به ارمغان می آورد که نحوه تعامل ما را با فناوری و محیط متحول می کنند. در ادامه به بررسی این موارد مهم می پردازیم.
ویژگی های مهم رایانش فضایی
آگاهی محیطی. دستگاه های رایانش فضایی از حسگرها برای درک و ترسیم محیط فیزیکی استفاده می نمایند. این آگاهی به محتوای دیجیتال امکان می دهد که با دنیای واقعی تعامل داشته باشد. تجربیات فراگیر. رایانش فضایی با ترکیب دنیای دیجیتال و فیزیکی، تجربیات بسیار فراگیری را به وجود می آورد. کاربران می توانند با اشیای دیجیتال به شکلی تعامل داشته باشند که گویی قسمتی از محیط واقعی هستند. تعامل بصری. رایانش فضایی اغلب از رابط های طبیعی کاربر مانند حرکات دست، دستورات صوتی و ردیابی چشم بهره می گیرد و تعاملات را بصورت بصری تر و کاربرپسندتر ممکن می سازد. همکاری. رایانش فضایی امکان همکاری بلادرنگ بین کاربران را ازراه دور فراهم می آورد. به عنوان مثال، چندین کاربر می توانند با یک محتوای دیجیتالی در یک فضای مجازی مشترک تعامل داشته باشند. تطبیق پذیری. رایانش فضایی را می توان در دستگاه های مختلف از هدست گرفته تا تلفن های همراه هوشمند به کار برد تا برای موارد استفاده مختلف در دسترس باشد.
مزایای رایانش فضایی
یادگیری و آموزش پیشرفته. رایانش فضایی می تواند تجربه یادگیری تعاملی و فراگیر را فراهم آورد. در عرصه آموزش، دانش آموزان می توانند مفاهیم پیچیده را بصورت سه بعدی کشف کنند و در آموزش حرفه ای، کاربران می توانند در شبیه سازی های واقع گرایانه شرکت داشته باشند. بهبود راندمان. رایانش فضایی در صنایعی مانند معماری و طراحی، امکان تجسم و تنظیم مدلهای سه بعدی را در دنیای واقعی فراهم می آورد و پروسه طراحی را ساده می کند. پیشرفت در مراقبت های بهداشتی. جراحان می توانند از رایانش فضایی برای برنامه ریزی قبل از جراحی و به تصویر کشیدن آناتومی بیمار بصورت سه بعدی و همچنین، بهبود دقت و نتایج بهره گیرند. سرگرمی و بازی. رایانش فضایی می تواند ابعاد جدیدی را برای بازی و سرگرمی عرضه نماید و تجربه های تعاملی و جذاب تری را ممکن کند. پیشرفت کار ازراه دور. رایانش فضایی می تواند افرادی را که ازراه دور کار می کنند، قادر سازد تا در محیط های مجازی مشابه فضاهای اداری فعالیت داشته باشند و ارتباطات و کار گروهی را تقویت نمایند.
نمونه هایی از هدست های رایانش فضایی
چندین شرکت در خط مقدم توسعه دستگاه های رایانش فضایی هستند که هر کدام از آنها خاصیت ها و قابلیت های منحصربه فردی را به بازار می آورند. در ادامه به چند نمونه قابل توجه از دستگاه های رایانش فضایی می پردازیم.
۱. هدست «متا کوئست پرو»(Meta Quest Pro). شرکت متا با هدست های «کوئست» خود به یکی از بازیگران اصلی در فضای واقعیت مجازی تبدیل گشته است. هدست متا کوئست پرو با گنجاندن خاصیت های پیشرفته رایانش فضایی همچون قابلیت های واقعیت ترکیبی، عملکرد قوی و همکاری، یک گام فراتر رفته است.
۲. هدست «اپل ویژن پرو»(Apple Vision Pro). این هدست رایانش فضایی که مقرر است تعریف جدیدی را از نحوه تعامل ما با محتوای دیجیتال عرضه نماید، قابلیت های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی را برای ارائه یک تجربه فراگیر ترکیب می کند. خاصیت های مهم اپل ویژن پرو عبارتند از نمایشگر با وضوح بالا، سنسورهای پیشرفته و رابط کاربرپسند.
۳. هدست «هولولنز»(HoloLens). هدست هولولنز شرکت «مایکروسافت»(Microsoft) یک دستگاه پیشگام در عرصه رایانش فضایی خصوصاً برای برنامه های کاربردی سازمانی است. از خاصیت های مهم این هدست می توان به فناوری هولوگرافیک، فوکوس سازمانی و صدای فضایی اشاره نمود.
۴. هدست «مجیک لیپ»(Magic Leap). یکی دیگر از بازیگران برجسته در صنعت رایانش فضایی، شرکت مجیک لیپ است که بر تولید هدست های سبک و قوی واقعیت افزوده تمرکز دارد. خاصیت های مهم هدست این شرکت عبارتند از طراحی سبک وزن، نورشناسی پیشرفته و کاربرپسند.
رایانش فضایی برای متحول کردن آینده مشاغل در دستور کار خیلی از صنایع قرار گرفته است. رایانش فضایی با ارائه راه های نوآورانه برای تجسم، تعامل و همکاری، مزایای مختلفی به همراه دارد که می توانند راندمان را بطور قابل توجهی بالا برند، نوآوری را تقویت نمایند و سطح کارآیی عملیاتی را بالا ببرند. همانطور که کسب وکارها به استفاده از رایانش فضایی ادامه می دهند، روزنه های جدیدی را باز می کنند، به ساده سازی فرآیندها می پردازند و در نهایت رشد و موفقیت را به روش هایی که پیش تر غیر قابل تصور بودند، هدایت می کنند.
جراحان می توانند از هدست های واقعیت افزوده برای تجسم آناتومی بیمار در طول جراحی بهره گیرند و دانشجویان پزشکی می توانند در شبیه سازی های واقع گرایانه حضور داشته باشند. در ادامه به تعدادی از مزایایی می پردازیم که رایانش فضایی برای صنایع مختلف به ارمغان می آورد.
دگرگونی همکاری. یکی از مهم ترین تأثیرات رایانش فضایی بر محیط کار، توانایی آن برای ایجاد تحول در همکاری است. با کمک رایانش فضایی، اعضاء گروه ازراه دور می توانند در فضاهای مجازی مشترک مشابه ادارات فیزیکی با هم کار کنند. این کار نه فقط ارتباط را بهبود می بخشد، بلکه حس حضور و کار گروهی را نیز تقویت می کند. شرکت هایی مانند متا درحال توسعه پلت فرم هایی هستند که چنین محیط های مشترکی را فعال می کنند. تقویت آموزش وپرورش. رایانش فضایی، آموزش و تجربیات آموزشی جامع را ارائه می دهد که می توانند مؤثرتر از روش های سنتی باشند. به عنوان مثال، شرکت هایی مانند «بوئینگ»(Boeing) و فروشگاه زنجیره ای «والمارت»(Walmart) از رایانش فضایی برای آموزش کارکنان استفاده می نمایند. بوئینگ از آن برای آموزش تکنسین ها در فرآیندهای مونتاژ هواپیما بهره می گیرد و والمارت از واقعیت مجازی بمنظور آماده کردن کارمندان برای سناریوهای مختلف در فروشگاه بهره می برد. این تجربیات جامع به کارکنان کمک می کنند تا اطلاعات را بهتر نگه دارند و مهارت های عملی خودرا در یک محیط امن و کنترل شده توسعه دهند. ساده سازی طراحی و نمونه سازی. رایانش فضایی در حوزه هایی مانند معماری، مهندسی و طراحی محصول می تواند پروسه طراحی و نمونه سازی را ساده تر کند. طراحان می توانند مدلهای سه بعدی را ایجاد کنند و آنها را در دنیای واقعی ببینند تا شناسایی مشکلات احتمالی و انجام دادن تنظیمات برای آنها آسان تر شود. شرکت هایی مانند «اتودسک»(Autodesk) درحال ادغام رایانش فضایی در نرم افزار طراحی خود هستند تا گردش های کاری بصری تر و کارآمدتر را ممکن کنند. بهبود مراقبت های بهداشتی. صنعت مراقبت های بهداشتی از رایانش فضایی بهره های زیادی می برد. جراحان می توانند از هدست های واقعیت افزوده برای تجسم آناتومی بیمار در طول جراحی بهره گیرند و دانشجویان پزشکی می توانند در شبیه سازی های واقع گرایانه حضور داشته باشند. شرکت هایی مانند «مدیویس»(Medivis) و «اوسو وی آر»(Osso VR) درحال توسعه روش های رایانش فضایی برای برنامه ریزی جراحی و آموزش پزشکی هستند. بهبود تجربیات مشتری. رایانش فضایی می تواند تجربیات مشتری را درباره ی صنایع مختلف افزایش دهد. در حوزه خرده فروشی، مشتریان می توانند از برنامه های واقعیت افزوده برای تجسم محصولات در خانه های خود قبل از خرید آنها بهره گیرند. در حوزه املاک و مستغلات، خریداران می توانند تورهای مجازی را در ملک مورد نظر خود از هر قسمت دنیا داشته باشند. شرکت هایی مانند «ایکه آ»(IKEA) و «زیلو»(Zillow) هم اکنون از رایانش فضایی برای ارائه این تجربیات پیشرفته استفاده می نمایند. آینده کار احتمالاً توسط رایانش فضایی تقویت می شود و فرصت های جدیدی را برای مشاغل و افراد بطور یکسان فراهم می آورد. این فناوری نه فقط نحوه انجام وظایف را تغییر می دهد، بلکه نحوه تفکر و حل مشکلات را نیز دگرگون می کند. همانطور که رایانش فضایی در زندگی روزمره ما ادغام می شود، مسیرهای شغلی جدیدی را در حوزه هایی مانند توسعه واقعیت مجازی، تحلیل داده های مکانی و طراحی جامع تجربه کاربر باز می کند. پتانسیل نوآوری در رایانش فضایی بی حدوحصر است و آنهایی که از این فنآوری استقبال می کنند، در خط مقدم انقلاب دیجیتالی بعدی خواهند بود.
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب