جذام برای نخستین بار در شامپانزه ها دیده شد
به گزارش بیست و یكم مشاهده بیماری جذام برای اولین بار در شامپانزه های وحشی، سبب سردرگمی دانشمندان در مورد چگونگی آلوده شدن آنها شده است.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، بیماری جذام(Leprosy) یک بیماری آزار دهنده و دردناک است که تابحال اغلب در انسان ها دیده شده بود. حالا محققان این بیماری را در شامپانزه ها مشاهده کرده اند که اخطار برانگیز است.
این خبر توسط مجله Science مخابره شده که به نقل از "فابین لیندرتز" نوشته است: من هیچگاه تا حالا چنین چیزی را در شامپانزه ها ندیده بودم. این بیماری در چندین شامپانزه در پارک ملی "کانتانهز" در گینه بیسائو و بیشتر از هزار مورد دیگر در پارک ملی "تای" در ساحل عاج مشاهده شده است.
بر مبنای اعلام این نشریه، این بیماری توسط باکتری "Mycobacterium leprae" ایجاد می شود و قبلاً در حیوانات دیگر مانند "آرمادیلوی نُه نواره" در قاره آمریکا و سنجاب های قرمز در انگلستان مشاهده شده بود. در این موارد، فرض بر انتقال این بیماری از انسان به حیوان است، چونکه هر دو گونه، ژنوتیپ باکتریایی یکسانی دارند که در زمان شیوع در انسان ها در قرون وسطی و در اروپا شناسایی شده است.
با این وجود وقتی به شامپانزه های تازه آلوده شده نگاه می نماییم، دو ژنوتیپ نادر معروف به "2F" و "4N / O" شناسایی می شود. این بدان مفهوم است که منبع بیماری جذام به احتمال زیاد در محیط طبیعی آنها وجود دارد و انتقال بیماری توسط انسان را منتفی می کند.
"لندرتز" توضیح داد: محتمل ترین سناریو، وجود یک منبع ناشناخته جذام است.
در این گزارش همینطور به نقل از "جان اسپنسر" ایمونولوژیستی که بیماری جذام را مطالعه می کند، آمده است که این بیماری فقط در انسان وجود ندارد، بلکه دارای کنام های دیگری است که با آن سازگار شده است.
علاوه بر این، "آن استون" یک متخصص ژنتیک تکاملی در دانشگاه ایالتی "آریزونا" که در این مطالعه دخیل نیست، اظهار داشت که اندازه کوچک ژنوم این بیماری و سایر تمایزهای آن، همه نشان دهنده این است که امکان دارد در یک منبع دیگر رشد کرده باشد.
وی نتیجه گیری کرد: این نشان از این دارد که بیماری در ارگانیسم دیگری زندگی می کند. با این حال، محققان فعلاً در مورد منبع این بیماری گیج مانده اند.
جذام یا خوره که با نام "بیماری هانسن" هم شناخته می شود، بیماری مزمنی است که توسط باکتری "مایکوباکتریوم لپره" و "مایکوباکتریوم لپروماتوسیس" ایجاد می شود. در ابتدا، عفونت های ناشی از این بیماری علائمی ندارند و به مدت پنج تا ۲۰ سال به این صورت باقی می مانند. علایم این بیماری شامل گرانولوما دستگاه عصبی پیرامونی، دستگاه تنفسی، پوست و چشم ها می شود. این علایم امکان دارد سبب ناتوانی در حس درد و در نتیجه از دست دادن بخش هایی از دست و پا در نتیجه صدمه های مکرر شود. احساس ضعف و ضعف چشم هم امکان دارد در بیمار ایجاد شود. دو نوع اصلی این بیماری بر مبنای تعداد باکتری های موجود در هر نوع تشخیص داده می شود: پسی باسیلاری و مالتی باسیلاری.
این بیماری با استفاده از مشاهده رنگ آمیزی اسید فاست در بافت برداری پوستی یا از راه تشخیص دی ان ای فرد با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز تشخیص داده می شود. این بیماری در بین افرادی که در فقر زندگی می کنند، شایع تر است و عقیده بر این است که از راه ریز قطره های تنفسی به انسان منتقل می شود. البته این بیماری از دسته بیماری های بسیار عفونی نیست.
بیماری جذام قابل درمان است. در سال ۲۰۱۲ تعداد ۱۸۹ هزار نفر در جهان به این بیماری مزمن مبتلا بودند و این تعداد هم اکنون به ۲۳۰ هزار نفر رسیده است. موارد مزمن این بیماری از دهه ۱۹۸۰ که حدود ۵٫۲ میلیون نفر را به خود مبتلا کرده بود کاهش یافته است. اغلب موارد جدید این بیماری در ۱۶ کشور اتفاق می افتد و در این میان بیشتر از نیمی از این مبتلایان از کشور هند هستند. در ۲۰ سال قبل بیماری جذام ۱۶ میلیون نفر در دنیا درمان شده است.
هزاران سال است که بشریت با بیماری جذام دست و پنجه نرم می کند. نام این بیماری از واژه لاتین "lepra" به معنای «فلس مانند» گرفته شده است، این در شرایطی است که واژه «بیماری هانسن» از روی نام "گرهارد آرمور هانسن" گرفته شده است. قرنطینه افراد مبتلا در کمپ های جذامی ها هنوز در کشورهایی مانند هند، چین و آفریقا اتفاق می افتد. با این وجود، بیشتر این کمپ ها بسته شده اند.
منبع: 21th.ir
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب