دلیلهای نا ممكن بودن ایمنی گله ای در مقابل كووید-19
بیست و یکم: با شروع و افزایش واکسیناسیون در مقابل بیماری کووید-19 در سراسر جهان، این سوال برای مردم مطرح است که ˮاین همه گیری تا چه زمانی ادامه خواهد یافت؟ˮ بنظر می رسد این تفکر که اگر تعداد کافی از مردم در مقابل بیماری ایمن شوند و چرخه ی انتقال قطع شود ایمنی گله ای ایجاد می شود به نظر غیر محتمل می رسد.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا، به نقل از نیچر، رسیدن به ایمنی گله ای تنها در صورتی امکان پذیر است که میزان واکسیناسیون زیاد باشد. خیلی از دانشمندان تصور می کردند که با ایمن شدن افراد در مقابل بیماری و ایجاد ایمنی گله ای، جامعه به حالت عادی باز می گردد.
بیشتر دانشمندان آستانه رسیدن به ایمنی گله ای را ایمن شدن ۶۰ تا ۷۰ درصد مردم می دانستند که به وسیله واکسن و یا مبتلاشدن به بیماری ایجاد شود. اما با ورود همه گیری به دومین سال خود این تصورات تغییر نمود. در ماه فوریه، یویانگ گو (Youyang Gu) دانشمند مستقل علم داده، نام مدل پیش بینی کووید-۱۹ خودرا از "مسیری به سمت ایمنی گله ای" به "مسیری به سمت زندگی عادی" تغییر داد. وی گفت رسیدن به ایمنی گله ای بعید بنظر می رسد و از دلیلهای آن می توان به کند بودن سرعت توزیع واکسن، ظهور انواع جدید ویروس و تاخیر در رسیدن واکسن به کودکان اشاره نمود.
تفکرات "گو" با خیلی از افراد جامعه ی اپیدمولوژیست (همه گیری شناسی) همسو است. لورن انکل میرز (Lauren AncelMeyers) متخصص اپیدمولوژی و مدیر اجرائی دانشگاه تگزاس می گوید: ما این تصور که با رسیدن به ایمنی گله ای، همه گیری تمام می شود را کنار گذاشته ایم. این تغییر نظر نشان دهنده پیچیدگی ها و چالش های همه گیری است و نباید این حقیقت که واکسن به از بین رفتن همه گیری کمک می نماید را تحت تاثیر قرار دهد. واکسن به این معناست که ویروس خودبه خود از بین خواهد رفت اما با ظهور انواع جدید آن و کاهش ایمنی در مقابل بیماری ممکنست مجبور به مبارزه با بیماری برای ماه ها و سال ها باشیم.
در چشم اندازی طولانی مدت، کووید-۱۹ ممکنست تبدیل به یک بیماری بومی شود مانند آنفولانزا اما در کوتاه مدت دانشمندان به دنبال راهی به جز ایمنی گله ای هستند. در اینجا تعدادی از دلیلهای این طرز فکر را بررسی می نماییم و تاثیری که آنها بر سال بعدی همه گیری دارد.
آیا واکسن جلوی سرایت ویروس را می گیرد؟
واکسن های کووید-۱۹ که توسط شرکت های مدرنا و فایزر تولید شده است بسیار در جلوگیری از مبتلاشدن به بیماری کووید علایم دار موثرند اما هنوز مشخص نیست از انتقال بیماری توسط فرد دارای ویروس جلوگیری می کنند یا نه و این مشکلی برای رسیدن به ایمنی گله ای است.
شواتا بانسال (Shweta Bansal) زیست شناس محاسباتی از دانشگاه جورج تاون (Georgetown) در واشنگتن می گوید: ایمنی گله ای تنها در صورتی امکان پذیر است که ما واکسنی برای متوقف کردن روند انتقال بیماری داشته باشیم و اگر نداشته باشیم برای رسیدن به ایمنی گله ای همه افراد باید واکسینه شوند.
ساموئل اسکارپینو (Samuel Scarpino)، دانشمندی که در دانشگاه نورث ایسترن (Northeastern) بوستون به تحصیل درباره بیماریهای واگیردار مشغول بوده معتقد است: نیازی نیست که قدرت واکسن در متوقف کردن انتقال بیماری ۱۰۰ درصد باشد حتی تاثیرگذاری ۷۰ درصدی نیز فوق العاده خواهد بود اما ممکنست میزان قابل توجهی از انتقال ویروس باقی بماند و قطع کردن زنجیره ی انتقال را سخت کند.
توزیع نامساوی واکسن کووید-۱۹
مت فراری (Matt Ferrari)، متخصص اپیدمولوژی در مرکز بیماریهای واگیردار دانشگاه پارک (Park) در ایالت پنسیلوانیا می گوید: توزیع و سرعت پخش واکسن به دلیلهای گوناگونی اهمیت دارد. او می گوید که یک کارزار جهانی هماهنگ می توانست کووید-۱۹ را بطور کامل از بین ببرد بااینکه از نظر فنی این ریشه کنی امکان پذیر است، اما در واقعیت رسیدن به چنین هدفی در مقیاس جهانی بعید به نظر می آید. برای اینکه تفاوت های زیادی در کارایی پخش واکسن در کشورهای مختلف وجود دارد.
بعنوان مثال در ایالات متحده دسترسی به واکسن برابر نبوده است برخی ایالت ها مثل جرجیا و یوتا کمتر از ۱۰ درصد جمعیت را واکسینه کردند در صورتیکه آلاسکا و نیومکزیکو بیش از ۱۶ درصد جمعیت خودرا بطور کامل واکسینه کرده اند.
بانسال می گوید: در بعضی کشورها واکسیناسیون بر طبق سن انجام می شود و اولویت با افراد مسن تر است که در خطر بیشتری هستند. اما اینکه چه زمانی واکسن برای کودکان آماده شود هنوز مشخص نیست. البته سازندگان واکسن های فایزر و مدرنا نوجوانان را وارد کارآزمایی بالینی کرده اند و واکسن های آکسفورد-آسترازنکا و سینوواک نیز در حال آزمایش بر روی کودکانی حتی سه ساله است. اما برای رسیدن به نتایج باید ماه ها صبر کرد. اگر امکان واکسینه کردن کودکان فراهم نباشد باید بزرگسالان بیشتری برای ایجاد ایمنی گله ای واکسینه شوند.
برای مثال ۲۴ درصد جمعیت ایالات متحده زیر ۱۸ سال دارند و اگر بیشتر آنها قادر به دریافت واکسن نباشند، همه افراد بالای ۱۸ سال برای رسیدن به ایمنی ۷۶ درصدی باید واکسینه شوند.
بانسال می گوید: نکته دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد ساختارهای جغرافیایی است. هیچ جامعه ای مانند یک جزیره نیست و ایمنی کسانی که یک جمعیت را احاطه کرده اند نیز اهمیت دارد.
انواع جدید ویروس معادله ی رسیدن به ایمنی گله ای را بهم می زند
در شرایطی که واکسن ها با موانعی در تولید و توزیع روبه رو هستند، انواع جدیدی از ویروس همچون سارس-کوو-۲ ظهور می کنند که ممکنست واگیردارتر و مقاوم در مقابل واکسن باشند. سارا دل وال (Sara Del Valle) متخصص اپیدمولوژی آزمایشگاه ملی لوس آلاموس (Los Alamos National Laboratory) در نیومکزیکو می گوید: ما در حال رقابت با گونه های جدید ویروس هستیم. هرچه مدت زمان بیشتری برای مهار انتقال ویروس طول بکشد، انواع جدید ویروس فرصت بیشتری برای ظهور خواهند داشت.
آنچه در برزیل صورت گرفت گواه این مساله است؛ نتایج تحقیقات انتشار یافته در مجله ی ساینس نشان میدهد که در شهر مانائوس (Manaus) در ماه های مه و اکتبر انتقال کووید-۱۹کاهش داشته است که می تواند از اثرات ایمنی گله ای باشد این منطقه به شدت تحت تاثیر ویروس قرار گرفته بود و استر سابینو (Ester Sabino) متخصص ایمونولوژی از دانشگاه سائوپاولو برزیل و همکارانش تخمین می زنند که تا ماه ژوئیه سال ۲۰۲۰، ۶۰ درصد ساکنین این منطقه به بیماری مبتلا شده بودند و بر طبق برخی برآوردها این میزان برای ایجاد ایمنی گله ای کافی است اما در ماه ژانویه این مانائوس شاهد ظهور باردیگر ی بیماری بود این افزایش بعد از ظهور نوع جدیدی از ویروس به نام "P.۱" رخ داد که نشان میدهد مبتلاشدن به نوع قبلی از مبتلاشدن به انواع دیگر جلوگیری نمی کند در ماه ژانویه تمامی ابتلاها به نوع جدید ویروس مربوط بودند.
فراری می گوید: با افزایش ایمنی گله ای مشکل دیگری به وجود می آید که باید با آن مقابله نمود و آن "فشار انتخابی" است که موجب می شود انواع جدیدی از ویروس که می توانند افراد ایمن شده را آلوده کنند به وجود بیاید. واکسیناسیون سریع می تواند از بروز انواع جدید ویروس جلوگیری کند اما نابرابری توزیع واکسن موجب ایجاد چالش هایی می شود.
ایمنی ممکنست دائمی نباشد
با بررسی ایمنی گله ای دو دسته از افراد را شامل می شود دسته ای که ایمنی را بوسیله واکسن به دست آورده اند و دسته ای که در اثر ابتلای قبلی به بیماری ایمن شده اند. "بانسل"معتقد است: افرادی که به بیماری کووید مبتلا می شوند میزان کمی ایمنی ایجاد می کنند اما معین نیست که این ایمنی تا چه مدت باقی می ماند. باتوجه به آن چه در مورد انواع دیگر کروناویروس ها می دانیم و شواهد اولیه ای که از سارس-کوو-۲ داریم بنظر می رسد ایمنی ناشی از بیماری با گذر زمان ازبین برود این مساله باید در نظر گرفته شود.
مدل سازان نمی توانند همه افراد آلوده را بررسی نمایند. آنها همین طور باید در نظر داشته باشند که تاثیر واکسن ها ۱۰۰ درصد نیست اگر ایمنی ناشی از مبتلاشدن تنها چند ماه باقی بماند فرصت کمی برای رساندن واکسن به افراد داریم. همچینین دانستن این مساله که ایمنی ناشی از واکسن تا چه مدت باقی می ماند نیز مهمست و به همین دلیلهای کووید-۱۹ ممکنست مشابه آنفولانزا شود.
واکسن ممکنست رفتار انسان ها را تغییر دهد
آران یکی از اپیدمیولوژیست ها معتقد است: با نرخ واکسیناسیون فعلی اسرائیل در حال رسیدن به ایمنی گله ای است اما مشکل اینجاست که با واکسیناسیون تعداد زیادی از افرد، روابط بین آنها نیز افزایش می یابد و این مساله می تواند تعادل ایمنی گله ای را بهم بزند. تعادلی که به میزانی که افراد در معرض ویروس هستند مربوط می شود. تصور کنید که تاثیر یک واکسن ۹۰ درصد باشد اگر پیش از زدن واکسن حداکثر با یک نفر ملاقات می کردید بعد از آن ده نفر را می بینید واین مشابه زمانی است که بدون واکسن یک نفر را ملاقات می کردید.
مایرز سرپرست تیم تحقیقاتی روی کووید -۱۹ می گوید: چالش برانگیزترین جنبه ی مدل سازی کووید-۱۹، مولفه های جامعه شناختی آنست. آنچه که تا حالا در مورد انسان ها می دانیم دیگر کاربردی ندارد برای اینکه ما در دوره ای بی سابقه زندگی می نماییم و رفتارهایی بی سابقه از خود نشان می دهیم. مایرز و گروهش تلاش می کنند مدل هایشان را با سیر اتفاقات تنظیم کنند و تغییرات رفتاری مثل پوشیدن ماسک و رعایت فاصله ی اجتماعی را در آن لحاظ کنند.
سارا دل وال (Sara Del Valle) متخصص اپیدمولوژی آزمایشگاه ملی لوس آلاموس می گوید مداخلات نقش مهمی در کاهش موارد مبتلاشدن دارند او افزود هدف اصلی قطع شدن زنجیره ی انتقال است و فاصله گذاری اجتماعی و استفاده از ماسک همزمان با توزیع واکسن می تواند به کاهش انتشار بیماری کمک نماید.
اما جلوگیری از بازگشت مردم به رفتارهای قبل از کرونا سخت خواهد بود. تگزاس و برخی دیگر از ایالت های آمریکا در حال لغو قانون استفاده از ماسک هستند حتی با آنکه بخش قابل توجهی از جمعیت ایمن نیستند. ساموئل اسکارپینو (Samuel Scarpino)، دانشمندی است که در دانشگاه نورث ایسترن (Northeastern) بوستون به تحصیل درباره بیماریهای واگیردار مشغول بوده، می گوید: دیدن اینکه مردم در حال رها کردن این رفتارهای محافظتی هسند نا امید کننده است برای اینکه این اقدامات می تواند به انتها همه گیری کمک نماید.
برای درک تاثیر اقدامات محافظتی، آنفولانزا را در نظر بگیرید که در این فصل خیلی کم بوده است. واگیر آنفولانزا احیانا کمتراز کووید نیست اما علت نبود آن امسال آنست که معمولا ۳۰ درصد افراد که در سالهای قبل مبتلا شده اند ایمن هستند ۳۰ درصد دیگر نیز واکسن دریافت می کنند و استفاده از ماسک و فاصله ی اجتماعی کاملا جلوی این ویروس را می گیرد. این محاسبات نشان میدهد که چگونه رفتار ما معادله را تغییر می دهد و چرا در صورت عدم رعایت اقدامات احتیاطی، نیاز به واکسینه کردن افراد بیشتری است.
استفن فلاش (Stefan Flasche) متخصص اپیدمولوژی واکسن در دانشگاه بهداشت و پزشکی گرمسیری لندن (London School of Hygiene & Tropical Medicine) می گوید: اختتام دادن به چرخه ی انتقال یکی از راه های بازگشت به زندگی معمولی است و راه دیگر جلوگیری از بیماری شدید و مرگ است. با آنچه که تا حالا در مورد کووید-۱۹ می دانیم رسیدن به ایمنی گله ای تنها با واکسن بعید به نظر می آید. واکسن پیشرفت حیرت انگیزی است اما بعید است بتواند بطور کامل جلوی انتشار ویروس را بگیرد بدین سبب باید فکر نماییم چگونه می توان با ویروس زندگی کرد این مساله آن قدر که بنظر می رسد ترسناک و سخت نیست و حتی بدون ایمنی گله ای، توانایی واکسینه کردن افراد لطمه پذیر می تواند موجب کاهش آمار بستری ها وفوتی ها شود این بیماری شاید به این زودی ناپدید نشود اما آثار آن کمرنگ تر خواهد شد.
منبع: بیست و یكم
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب