كمك گرافین به هارد دیسك ها برای ذخیره ۱۰ برابری اطلاعات
به گزارش بیست و یکم محققان می گویند، گرافین اعجاب انگیز می تواند به هارد دیسک ها یا همان دستگاههای ذخیره اطلاعات دیجیتال اجازه دهد تا ۱۰ برابر اطلاعات بیشتری در خود ذخیره کنند.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از انگجت، برپایه مطالعه سازمان ملل در ماه ژانویه، ضایعات الکترونیکی به شدت در سرتاسر آسیا در حال افزایش می باشد، چونکه درآمد بیشتر به صدها میلیون نفر اجازه می دهد تلفن های هوشمند و سایر ابزارهای الکترونیکی را بخرند و این امر می تواند عواقب جدی برای سلامت انسان و محیط زیست داشته باشد.
در این بین، دستگاههای ذخیره اطلاعات معروف به هارد دیسک ها از رایج ترین وسایل الکترونیکی هستند که استفاده گسترده ای در گوشیها، کامپیوتر های شخصی و لپ تاپ ها دارند.
حالا محققان دانشگاه "کمبریج" گرافین را با پوشش کربنی معروف به "COC" روی چندین هارد دیسک جایگزین کردند. "COC" از دیسک، بخشی از هارد که اطلاعات را نگهداری می کند، در مقابل سایش و عوامل تخریبی دیگر محافظت می کند. برای ساخت درایوهای با چگالی بالاتر، تولیدکنندگان فضای بین این دو بخش را کاهش داده اند.
از دهه ۱۹۹۰، لایه COC در اغلب هاردها به سه نانومتر کاهش یافته و منجر به تحقق تراکم ذخیره سازی فعلی حدود یک ترابایت در هر اینچ مربع شده است.
حالا این تیم تحقیقاتی با استفاده از مقاومت در مقابل حرارت گرافین، این مرزها را درنوردیده است. گرافین به محققان اجازه می دهد تا از فناوری درحال ظهور مستقلی به نام "ضبط مغناطیسی با کمک حرارت"(HAMR) استفاده کنند. این فناوری یک هارد دیسک را قادر می سازد تا هنگام گرم شدن حتی اطلاعات بیشتری را در خود نگه دارد. در حالیکه این کاری نیست که شما بتوانید با COC سنتی انجام دهید.
این فناوری ها در کنار هم امکان دارد منجر به ظهور هارد دیسک هایی با تراکم ذخیره سازی بین چهار تا ۱۰ ترابایت در هر اینچ مربع شوند. اما فراتر از ظرفیت بیشتر، هارد دیسک های گرافینی نوید این را می دهند که هارد دیسک ها از مقاومت بیشتری هم برخوردار باشند.
محققان دریافته اند که یک لایه از گرافین، فرسایش را تا ۲.۵ برابر می کاهد. همینطور اصطکاک و سایش را نسبت به سایر راهکارهای پیشرفته فعلی می کاهد.
"گرافین"(Graphene) نام یکی از آلوتروپ هایِ کربن است. این ماده با استفاده از یک ساختار بلوری لانه زنبوری دوبعدی تشکیل شده است که در آن هر اتم کربن به کمک سه الکترون ظرفیت خود، با سه پیوند SP۲ هیبریدیزه شده به سه اتم کربن دیگر متصل شده است. یک الکترون ظرفیت باقی مانده هم بر روی کل صفحه گرافین و بین تمام اتم ها به اشتراک گذاشته شده و الکترون آزاد است.
گرافین ماده شگفت انگیزی است که از زمان کشف آن در سال ۲۰۰۴ تابحال کاربردهای خارق العاده ای در فناوری های مختلف پیدا کرده است. این ماده می تواند به ما امکان انجام خیلی از کارها را همچون فیلتر کردن آب با کارایی بیشتر و از بین بردن سلول های سرطانی به صورت انتخابی بدهد، اما تابحال اغلب این کاربردها هنوز نتوانسته اند از آزمایشگاه بیرون بیایند و وارد دنیای واقعی شوند.
منبع: 21th.ir
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب