بررسی امكان حیات در یك دهانه در مریخ
به گزارش بیست و یکم کانی های رس حاصل از دهانه گیل مریخ که توسط مریخ نورد کنجکاوی ناسا در سال ۲۰۱۶ جمع آوری شده امکان دارد حاوی مواد معدنی باشد که این امر به این مورد اشاره دارد که احیانا سیاره سرخ تا حدود یک میلیون سال دارای شرایط حیات بوده است.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از دیلی میل، تعدادی از پژوهشگران دانشگاه "ویگو" اسپانیا نمونه های جمع آوری شده از دهانه را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که کانی های رس از نظر ساختاری و ترکیبی با رس های گلوکونیتی مرتبط هستند. گلوکونیتیک روی زمین یافت می شود و یک ماده معدنی آهن پتاسیم فیلوسیلیکات با رنگ سبز است.
حضور آن در سیاره سرخ از آن حکایت می کند که سیاره مریخ زمانی دارای شرایط پایدار با دمای ۲۶ تا ۱۲۳ درجه فارنهایت بوده و آب داخل دهانه گیل دارای سطح PH خنثی بوده است.
"الیزابت لوسا آدامز"(Elisabeth Losa-Adams) از دانشگاه ویگو اسپانیا و نویسنده اصلی تحقیق و همکارانش در این مطالعه که یافته هایش در مجله "Nature Astronomy" انتشار یافت، اظهار کردند: وجود رس های گلوکونیتی نشان دهنده وجود آب مایع است که به مدت طولانی در شرایط پایدار باقی می ماند.
علاوه بر این پارامترهای ژئوشیمیایی مورد نیاز برای تشکیل آنها(یعنی pH خنثی و دمای پایین) همینطور می تواند شرایط حیات مناسب برای ارگانیسم ها را ایجاد نماید.
مریخ نورد کنجکاوی ناسا در اوت سال ۲۰۱۲ وارد دهانه گیل شد و به دنبال یافتن نشانه هایی از آب و ترکیبات آلی در خاک بود.
مدت ها تصور می شد که این دهانه ۹۶ مایلی حدود ۳.۵ میلیارد سال پیش تا ۱۰ میلیون سال حاوی یک دریاچه باستانی بوده است اما دانشمندان هنوز مشخص نکرده اند که پهنه آب به منظور زندگی مناسب بوده است یا خیر.
پهنهٔ آبی به هر انباشت قابل توجهی از آب، به صورت کلی روی سطح یک سیاره، مثلاً زمین، را گویند. عبارت پهنه آبی، معمولا به انباشت حجم زیادی از آب، مانند اقیانوس ها و دریاها و دریاچه ها اطلاق می شود، اما می تواند شامل انباشت های کوچک آب، مانند آبگیرها و تالاب ها و چاله های آب هم بشود.
لوسا آدامز و تیم او نمونه های ثبت شده توسط کنجکاوی از دامنه پایین تپه مرکزی معروف به "Aeolis Mons" که معمولا با نام کوه شارپ شناخته می شود را مطالعه کردند. آنها از داده های پراش اشعه ایکس که توسط ابزارهای پردازنده کنجکاوی بدست آمده است برای "توصیف درجه اختلال کانی رس" استفاده کردند.
محققان از یک مدل ژئوشیمیایی برای بدست آوردن اطلاعات در مورد ترکیب آب دریاچه دهانه گیل و ارزیابی انطباق آن با تشکیل خاک رس گلوکونیتی استفاده کردند.
در ابتدا و طی افزایش شوری توسط تبخیر از آنجائیکه نانترونیت، پتاسیم مصرف نمی کند، این کاتیون در محلول افزایش می یابد. با شروع رشد گلوکونیت، پتاسیم کاسته می شود چونکه در گلوکونیت گنجانده شده است. آهن ابتدا در نانترونیت گنجانده می شود. همانطور که گلوکونیت و نانترونیت روند مخالف انحلال و رسوب را دنبال می کنند، آهن حاصل از نانترونیت بازیافت می شود. در نتیجه مقدار آهن در محلول ثابت می ماند فقط در انتها فرایند افزایش می یابد و منبع تشکیل بیشتر اکسید-هیدروکسید را فراهم می آورد.
باآنکه این مطالعه نشان داده است که مریخ قبلا دارای شرایط حیات بوده است، اما کانی رسی شواهدی بر اثبات وجود حیات در سیاره نیست و این همان چیزی است که مریخ نورد استقامت ناسا هم اکنون به دنبال آن است. استقامت، ملقب به پرکی، در فوریه سال ۲۰۲۱ در سیاره سرخ فرود آمد. هم اکنون این مریخ نورد در جستجوی علایم باستانی زندگی در داخل دهانه جزرو است.
دانشمندان اعتقاد دارند که ۳.۸ میلیارد سال پیش دهانه ی جزرو مکان دریاچه ای بزرگ با دلتا بوده است. مریخ نورد "استقامت" که جدید ترین و پیشرفته ترین مریخ نورد ناسا توسط دانشمندان و مهندسان این سازمان فضایی به حساب می آید، به منظور انجام مأموریت های علمی خود ابزارهای علمی زیادی را همراه خود دارد که همگی از پیشرفته ترین ابزارهای ناسا برای کاوش سیاره ای هستند. این مأموریت، دو هدف دارد. نخستین هدف، بررسی های علمی برای درک محیط مریخ در گذشته و حال و همینطور دارای حیات بودن آن است. دلیل دوم هم جمع آوری نمونه هایی از خاک مریخ برای آوردن به زمین است. مأموریت دیگری که برای سال ۲۰۲۶ برنامه ریزی شده است، مقرر است لوله های آزمایشی جمع آوری شده توسط مریخ نورد استقامت را به زمین بازگرداند تا مورد بررسی جامع تر قرار بگیرند. دهانه ی جزرو که مریخ نورد استقامت در آن فرود آمد ۲۸ مایل(۴۵ کیلومتر) است و حاوی رسوبات یک رودخانه ی خشک شده ی قدیمی است.
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب