كهكشان راه شیری چطور مارپیچی شد؟
بیست و یكم: سوالی كه ذهن دانشمندان را به مدت طولانی درگیر كرده است، این است كه چگونه كهكشان راه شیری كه شكل مارپیچی ظریف با بازوهای بلند دارد، این شكل را به خود گرفته است.
به گزارش بیست و یكم به نقل از ایسنا و به نقل از فیز، "انجمن تحقیقات فضایی دانشگاه ها" (Universities Space Research Association) بتازگی اعلام نموده است مشاهدات جدید در مورد كهكشان های دیگر تاحدودی درك آنها را از نحوه شكل گیری كهكشان راه شیری افزایش داده است.
طبق تحقیقات رصدخانه استراتوسفری اخترشناسی فروسرخ ( Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy) (SOFIA) میدان های مغناطیسی نقش مهمی در شكل گیری این كهكشان ها دارند.
دكتر "انریكه لوپز-رودریگز" ( Enrique Lopez-Rodriguez) دانشمند انجمن تحقیقات فضایی دانشگاه ها در مركز علوم رصدخانه استراتوسفری اخترشناسی فروسرخ اظهار داشت: زمینه های مغناطیسی نامرئی هستند؛ اما ممكنست آنها بر تكامل یك كهكشان تأثیر بگذارند. ما درك خوبی از چگونگی تاثیر جاذبه بر ساختارهای كهكشانی داریم، اما بتازگی اخیرا مطالعه خودرا درباره نقش مهم میدان مغناطیسی آغاز نموده ایم.
در الكترومغناطیس كلاسیك تعریف میدان مغناطیسی، «میدان حاصل از بار الكتریكی در حال حركت» است. به بیان ساده تر میدان مغناطیسی حاصل تأثیر دو میدان الكتریكی (مثلاً دو بار مثبت و منفی) بر روی هم است كه منجر به درست شدن یك میدان مغناطیسی می شود.
میدان های مغناطیسی در كهكشان مارپیچی با بازوهای مارپیچی كه طول آنها بیشتر از ۲۴ هزار سال نوری است، همسو (هم تراز) شده است.
تراز میدان مغناطیسی با تشكیل ستاره دلالت بر این دارد كه نیروهای گرانشی كه شكل مارپیچی كهكشان را به وجود آورده اند نیز میدان مغناطیسی را فشرده می كنند. این تراز از یك نظریه پیشرو موسوم به "تئوری موج چگالی" (density wave theory) پشتیبانی می كند.
دانشمندان طی این مطالعه میدان مغناطیسی را در امتداد بازوهای مارپیچی كهكشانی به نام" NGC 1068" یا "M77" اندازه گرفتند. این میدان ها به صورت خطوط مستقیم نشان داده شده اند كه از نزدیك بازوهای چرخشی را دنبال می كنند.
كهكشان M77 در ۴۷ میلیون سال نوری در صورت فلكی "نهنگ" (Cetus) واقع شده است. بنابر گفته های دانشمندان این كهكشان یك سیاهچاله فوق العاده فعال در مركز خود دارد كه اندازه این سیاه چاله دو برابر سیاه چاله است كه در قلب كهكشان راه شیری قرار دارد.
بازوهای چرخان مملو از گرد و غبار، گاز و مناطقی از تشكیل ستاره به نام "ستاره فشان" (starbursts) هستند.
كهكشان ستاره فشان(Starburst galaxy) كهكشانی است كه در مقایسه با نرخ تشكیل متعارف ستارگان در بیشتر كهكشان ها نرخ بالایی از پروسه تشكیل ستارگان را دارد. كهكشان هایی كه بعنوان ستاره فشان رصد می شوند، اغلب در كهكشان هایی است كه با كهكشان های دیگر تصادف كرده یا برخورد نزدیك داشته اند.
رودریگز اظهار داشت: این نخستین بار است كه میدان های مغناطیسی را در چنین مقیاس های بزرگ با تولد ستاره فعلی در بازوهای مارپیچ تراز شده مشاهده می نماییم. مشاهده میدان های مغناطیسی آسمانی بسیار دشوار است. جدیدترین ابزار رصدخانه استراتوسفری اخترشناسی فروسرخ، "دوربین پهنای باند با وضوح بالا هوا-پلاس، یا HAWC +"، از نور مادون قرمز برای مشاهده دانه های گرد و غبار آسمانی كه عمود بر خطوط میدان مغناطیسی هستند، استفاده می نماید.
یافته های این مطالعه در مجله"Astrophysical Journal" منتشر گردید.
منبع: بیست و یكم
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب