توسط محققان كشور؛
ساخت ظروف یک بار مصرف کاملا زیست تخریب پذیر
رییس موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی از تولید ظروف یک بار مصرف کاملا زیست تخریب پذیر برای اولین بار در کشور و با بهره گیری از پلیمرهای زیستی با همکاری بخش خصوصی آگاهی داد.
به گزارش بیست و یکم به نقل از موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی، دکتر قدیر رجب زاده اظهار داشت: در این طرح تحقیقاتی با هدف کاهش مضرات ظروف یک بار مصرف موجود در بازار، شامل ظروف پلاستیکی با منشاء نفتی و گیاهی و ارتقای سلامت جامعه، نسبت به ساخت ظروف کاملا زیست تخریب پذیر اقدام شده است. وی با اشاره به اینکه سبک زندگی امروزی سبب رواج استفاده از ظروف یکبار مصرف به عنوان رایج ترین آلاینده های محیط زیست شده است، اضافه کرد: در کشور ما هم اکنون برای نگهداری و بسته بندی برخی مایعات و مواد غذایی داغ مانند چای، نوشیدنی های داغ، سوپ ها و نیز برخی مواد منجمد مانند بستنی از ظروف یک بار مصرف پلی استایرنی و البته بتازگی ظروف پلی پروپیلنی و نیز ظروف به اصطلاح گیاهی بر پایه نشاسته استفاده می شود که متاسفانه پلیمرهای مورد اشاره یا زیست تخریب پذیر نبوده و یا بطور جزئی زیست-تخریب پذیر هستند. رییس موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی افزود: به علت قیمت مناسب تر، بیش از ظروف یک بار مصرف پلی استایرنی استفاده می شود که این ظروف به هنگام تماس با مایعات و مواد غذایی داغ (با دمای بیش از ۷۰ درجه سانتیگراد) و یا مواد غذایی منجمد، به تدریج مونومر استایرن به درون مواد غذایی آزاد می کنند که منشا بروز انواع سرطان ها بوده و بطور قابل توجهی موجب افزایش هزینه های درمان در سطح جامعه می شود. رجب زاده با تکیه بر این که ظروف یک بار مصرف موجود در بازار نتوانسته اند از آلوده سازی محیط زیست و بروز بیماریها پیشگیری کنند بیان کرد: طرح پژوهشی–کاربردی تهیه کامپوزیت های پلیمری زیست تخریب-پذیر برای ساخت ظروف یک بار مصرف و بسته بندی مواد غذایی بمنظور حل این مشکل در موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی اجرا شده است.
دکتر محمدرضا عبدالهی مقدم، مجری این طرح تحقیقاتی نیز اظهار داشت: در این طرح، ابتدا گرانول های کامپوزیتی پلیمری صددرصد زیست تخریب پذیر و قابل کمپوست شدن از ترکیب بیوپلیمرهای سنتزی با پلیمرهای طبیعی مثل نشاسته و مواد لیگنوسلولزی تهیه شده و سپس با استفاده از گرانول های تولیدی، انواع ظروف یک بار مصرف بسته بندی مواد غذایی ساخته شدند. عضو هیأت علمی گروه پژوهشی شیمی موسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی افزود: ظروف پلاستیکی متداول با ورود به زمینهای کشاورزی و پخش شدن در سطح این زمین ها، با طول عمر زیاد خود که گاهی به چند صد سال می رسد، علاوه بر کاهش نفوذ پذیری سطح خاک، موجب آلودگی خاک و کاهش حاصل خیزی زمینهای کشاورزی می شوند که یکی از نتایج آن از بین رفتن پوشش گیاهی و فرسایش خاک و بیابان زایی است. وی با اشاره به اینکه این آلودگی های ریزپلاستیکی همین طور با ورود به محصولات کشاورزی و چرخه غذایی انسان می توانند موجب تغییرات ژنتیکی و کاهش سطح ایمنی بدن در مقابل بیماریها شوند اضافه کرد: در پژوهش های مختلفی ثابت شده است که استفاده از برخی پلاستیک های با منشأ نفتی در کوتاه مدت سبب بیماری هایی نظیر سرطان شده و در طولانی مدت سبب تغییرات ژنتیکی انسان خواهد شد. عبدالهی مقدم به پیشینه پژوهش درباب استفاده از بیوپلیمرهای طبیعی اشاره و بیان کرد: پژوهش در این حوزه از زمان بحران نفت و دهه ۱۹۷۰ میلادی آغازشد که برمبنای آن ساخت بیوکامپوزیت ها برای مصارف مختلف با استفاده از ترکیباتی همچون انواع نشاسته و مواد لیگنوسلولزی حاصل از زائدات محصولات کشاورزی مورد بررسی قرار گرفتند. وی افزود: این تحقیقات از سالها قبل در ایران نیز شروع شده و در سال ۱۳۸۴ نخستین واحد تولید ظروف یک بار مصرف گیاهی افتتاح شد. در فرمولاسیون پلیمرهای مورد استفاده در ساخت این ظروف، بطور معمول همچنان از مقادیر نسبتا زیاد پلیمرهای غیر زیست تخریب پذیر با منشاء نفتی استفاده می شود، اما در فرمولاسیون مورد استفاده در این طرح تحقیقاتی تمامی پلیمر های مورد استفاده زیست تخریب پذیرند. مجری این طرح تحقیقاتی ضمن اشاره به استقبال عمومی جهت استفاده از محصولات دوست دار محیط زیست اظهار داشت: از آنجائیکه کلیه محصولات تولیدی این طرح صد درصد زیست تخریب پذیر و قابل کمپوست شدن هستند، بدین سبب آینده خوبی برای تولید انبوه و صادرات این محصول پیش بینی می شود.
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب