هدیه فضایی کریسمس روز ۲۴ دسامبر پرتاب می شود
به گزارش بیست و یکم، در ساعات پایانی شب کریسمس سال جاری مقرر است یک فرودگر قمری به سمت ماه پرتاب شود.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، فرودگر قمری «پرگرین»(Peregrine) بعنوان سریع ترین پرنده رباتیک روی زمین شناخته شده است. اگر همه چیز مطابق برنامه پیش برود، پرنده رباتیک در فضا به حرکت درمی آید و به سمت جزر و مد گرانشی ماه پرواز می کند. سپس فرودگر، مدار خویش را به دقت پایین می آورد تا در نهایت به منطقه ای شامل جریان های گدازه ماه باستانی برسد. این منطقه «خلیج چسبندگی»(Bay of Stickiness) یا «سینوس ویسکوزیتات»(Sinus Viscositatis) نامیده می شود.
این مأموریت به علل گوناگونی تاریخ ساز خواهد بود. این نخستین ماموریتی خواهد بود که تحت ابتکار «خدمات باربری تجاری ماه»(CLPS) ناسا و بعنوان راهی برای بردن محموله ها به ماه توسط آژانس پرتاب می شود؛ بدون این که نیازی به ساخت همه فضاپیماهای لازم برای بردن محموله ها به آنجا وجود داشته باشد. در این مورد، شرکت «استروبیوتیک»(Astrobiotic) فرودگر پرگرین را ساخته است و ناسا برای ذخیره سازی چند محموله هزینه می کند.
در مورد موشک، بحث دیگری وجود دارد. پرگرین در نخستین پرواز موشک «ولکان قنطورس»(Vulcan Centaur) متعلق به شرکت «ائتلاف پرتاب و راه اندازی»(United Launch Alliance) پرتاب خواهد شد. ولکان قنطورس که جانشین موشک های «اطلس ۵»(Atlas V) و «دلتا ۴»(Delta IV) این شرکت است، بدین منظور ساخته شده تا مقدار زیادی از وسایل را به فضا ببرد.
نمایندگان استروبیوتیک، ائتلاف پرتاب و راه اندازی و ناسا ظرف یک جلسه توجیهی در ۲۹ نوامبر گردهم جمع شدند تا در رابطه با این مورد صحبت کنند که بعضی از محموله های پرگرین مقرر است چه باشند و همینطور توضیح دهند که چگونه انتظار می رود همه چیز تا روز قبل از کریسمس آماده شود.
گروه مأموریت می گویند که پرتاب هم اکنون برای روز ۲۴ دسامبر حدود ساعت ۱: ۵۰ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی برنامه ریزی شده است. اگر پرتاب در این روز صورت گیرد، انتظار می رود که فرودگر در ۲۵ ژانویه سال آینده روی سطح ماه فرود بیاید.
«کریس کولبرت»(Chris Culbert) مدیر پروژه CLPS در «مرکز فضایی جانسون» ناسا اظهار داشت: ما چین و به تازگی هند را دیده ایم که با موفقیت روی ماه فرود آمده اند اما تا به امروز، هیچ شرکت خصوصی با موفقیت روی ماه فرود نیامده است. فرود آمدن روی ماه، یک چالش فنی دلهره آور بخصوص برای موتور وسایل نقلیه رباتیک، سیستم های مسیریابی، رادیوها و خیلی از سیستم های دیگری است که همگی باید با هم کار کنند تا امکان فرود نرم را فراهم سازند.
پرتاب گر و فضاپیما که هنوز متصل هستند، بعد از پرتاب مستقیما وارد مانوری به نام «ورود به مدار انتقال ماه» خواهند شد. این بدان معناست که همچنان به زمین نزدیک هستند اما در مسیری قرار دارند که اساسا با مدار ماه تلاقی می کند. ظرف یک ساعت یا بیشتر بعد از پرتاب، فضاپیما رسما از پرتاب گر خود جدا می شود و گروه آغاز به برقراری ارتباط با فرودگر و انجام دادن مانورهای کوچکی می کنند تا مطمئن شوند مسیر درست به نظر می آید.
«جان تورنتون»(John Thornton) مدیرعامل استروبیوتیک اظهار داشت: این در واقع اولین باری است که موتورهای خویش را بعنوان یک سیستم روشن می نماییم. البته ما آنها را به صورت جداگانه روی زمین روشن کرده ایم اما این اولین باری است که همه با هم در یک فضاپیما حضور دارند چونکه به آسانی نمی توان آنها را روی زمین آزمایش کرد. ما حداقل یک مورد و به صورت بالقوه حداکثر سه مورد از مانورهای اصلاح مسیر را انجام خواهیم داد و این به دقت پرتاب اولیه بستگی دارد.
سپس حدود ۱۲ روز بعد، فضاپیما به مدار ماه خواهد رسید. تورنتون افزود: ما به یک مدار متوسط می رویم و برای مدتی در آن مدار، منتظر همسو شدن شرایط نور محلی می مانیم. بیشتر زمان درنظرگرفته شده بین پرتاب و فرود در واقع برای آن است که روشنایی محلی درست باشد. بنابراین، ما اساسا تلاش می نماییم تا در یک زمان مشخص از بامداد روی یک نقطه ویژه ماه فرود بیاییم.
هنگامی که همه چیز خوب به نظر برسد، فضاپیما در محل فرود تعیین شده روی سطح ماه پایین می آید. فرودگر حدود ۱۰ روز قبل از غروب خورشید کار خواهد نمود. غروب خورشید به شب قمری منتهی می شود که شاهد محو شدن فرودگر هندی «چاندرایان-۳»(Chandrayaan-۳) بود.
تورنتون اظهار داشت: شرایط ماه از دمای نسبتا گرم بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ درجه سلسیوس به سردی نیتروژن مایع می رسد.
وی ادامه داد: مأموریت در شب کریسمس صورت می گیرد و یک هدیه کریسمس است.
منبع: 21th.ir
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب