كشف یك ژن از انسان باستان در چهره انسان امروزی
پژوهشگران ˮکالج دانشگاهی لندنˮ در بررسی جدید خود دریافته اند که یک ژن از گونه باستانی انسان، در انسان امروز هم وجود دارد که به شکل گیری چهره کمک می نماید.
به گزارش بیست و یکم به نقل از ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، یک گروه بین المللی از پژوهشگران به سرپرستی "کالج دانشگاهی لندن"(UCL) در بررسی جدید خود، ۳۲ ناحیه ژنتیکی را شناسایی کرده اند که خصوصیت های ژنتیکی مانند شکل بینی، لب ها، فک و پیشانی را تحت تأثیر خود قرار می دهند.
در این پژوهش، داده های در ارتباط با ۶۰۰۰ داوطلب مورد بررسی قرار گرفت. پژوهشگران دریافتند که بنظر می رسد یکی از ژن ها، از "انسان تبار دنیسووا"(Denisovans) به ارث رسیده است. انسان تبار دنیسووا، به گروهی منقرض شده از انسان های دوره باستان اطلاق می شود که دهها هزار سال پیش زندگی می کرده اند.
پژوهشگران دریافتند که این ژن معروف به "TBX15" که به شکل گرفتن لب کمک می نماید، با داده های ژنتیکی یافت شده در انسان تبار دنیسووا ارتباط دارد و سرنخی از منشا ژن عرضه می دهد. انسان تبار دنیسووا، در آسیای میانه می زیسته است و سایر پژوهشها نشان می دهند که آنها با انسان های امروزی در هم آمیخته اند چونکه نمونه DNA آنها در جزایر اقیانوس آرام و مردم بومی آمریکا دیده می شود.
دکتر "کاوستوب ادیکاری"(Kaustubh Adhikari)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: ژن های شکل دهنده صورت که ما یافته ایم، امکان دارد محصول تکامل باشند چونکه انسان های دوره باستان برای سازگاری خود با محیط تکامل یافته اند. نسخه تعیین کننده شکل لب که در انسان تبار دنیسووا وجود داشت، احیانا می توانست به توزیع چربی بدن کمک نماید تا آنها با آب و هوای سرد آسیای میانه سازگارتر باشند. این ژن با ملاقات و ادغام دو گروه، به انسان مدرن منتقل شد.
دکتر "پیر فاکس"(Pierre Faux)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: از نظر ما، این نخستین بارست که نسخه ای از ژن به ارث رسیده از انسان های باستان، با خصوصیت های صورت در انسان مدرن ارتباط دارد. اروپاییان امروزی، هیچ نسخه ای از DNA انسان تبار دنیسووا را ندارند اما بومیان آمریکا حامل آن هستند.
"بتی بونفانته"(Betty Bonfante)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: این تنها یکی از چند پژوهشی است که ژن های موثر بر چهره را در بین یک جمعیت غیر اروپایی جست و جو می کند.
از آنجائیکه نقشه برداری از ژنوم انسانی، امکان استفاده از پژوهش های در رابطه با ژنوم را برای یافتن ارتباط میان صفات و ژن ها فراهم نموده است، پژوهشگران فقط توانسته اند داده های پیچیده ژنتیکی هزاران نفر در ارتباط با دو قرن اخیر را به صورت همزمان تجزیه و تحلیل کنند. این پژوهش، اطلاعات ژنتیکی شرکت کنندگان را با خصوصیت های در ارتباط با شکل چهره آنها مقایسه می کند.
"آندرس روئیز-لینارس"(Andres Ruiz-Linares)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: پژوهش هایی از این دست می توانند بینش هایی اساسی را در مورد پزشکی زیستی عرضه کنند که امکان درک نحوه تکامل انسان را برای ما فراهم می آورد.
یافته های این پژوهش می توانند به درک فرآیندهای رشد کمک کنند که تعیین کننده خصوصیت های چهره هستند و پژوهشگران را در بررسی اختلالات ژنتیکی که به ناهنجاری های صورت منجر می شوند، یاری می دهند.
همچنین، نتایج این پژوهش می توانند به درک تکامل شکل چهره انسان و سایر گونه ها کمک کنند. یکی از ژن های جدید کشف شده در این پژوهش، "VPS13B" است که بر بینی اثر می گذارد. این ژن، ساختار بینی موش ها را هم تحت تأثیر قرار می دهد که نشان دهنده یک پایه ژنتیکی کاملا مشترک در بین گونه های پستاندار است.
این پژوهش، در مجله "Science Advances" به چاپ رسید.
منبع: بیست و یكم
این مطلب بیست و یکم را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب